Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΨΟΦΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Είναι ολοφάνερο. Ο συνδικαλισμός όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο το κόσμο με τη μορφή που λειτουργούσε γκρεμίστηκε μαζί με τον υπαρκτό σοσιαλισμό και όποια προσπάθεια να καταβάλεται από τους συνδικαλιστές-πατέρες να διατηρήσουν το ρόλο τους τους διαβεβαιώνω ότι ματαιοπονούν.

Η μορφή πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος τελείωσε και απευθύνομαι περισσότερο στους νεοφότιστους του ΠΑΜΕ γιατί όλοι οι άλλοι είναι γνωστοί. Είναι όλοι τους των τριάντα αργυρίων. Για όλους όμως θέτω ένα ερώτημα. Πόσα νομοσχέδια ανατρέψατε, βλαβερά για την εργατική τάξη? Τα γεγονότα είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Ενα οχτάωρο που κατακτήθηκε με αίμα καταργήθηκε χωρίς να ματώσει μύτη.

Αυτή είναι η κατάντια του συνδικαλιστικού κινήματος. Είστε βολεμένοι του συστηματος και ενώ ο ίδιος ο Υπουργός Εργασίας δηλώνει αναρμόδιος για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα γιατί το μνημόνιο των Βρυξελλών του διαμυνήει το τι θα κάνει, εσείς κάνετε απεργία. Είναι ολοφάνερο ότι δίνετε παρόν ότι υπάρχετε. Βέβαια έχετε το σκοπό σας. Μπορεί να βρεθείτε στο κοινοβούλιο και να πάρετε από μια καλή σύνταξη.

Σας προειδοποιώ, μην τύχει και βρεθούμε φάτσα φάτσα σε καμμιά πολιτική σας εμφάνιση, όσους γορίλες και αν διαθέτετε το γιαούρτωμα δεν θα το γλυτώσετε. Αλλωστε δεν μας έχει μείνει τίποτα να μπορούμε να αγοράσουμε εκτός από το γιαούρτι. Γιατί όσο για το σκοινί που είπε ο Λένιν που ο καπιταλισμός θα μας πουλήσει για να τους κρεμάσουμε όπως δείχνουν τα πράγματα μάλλον θα το χρησιμοποιήσουμε για τον ευαυτό μας.

Θηλιά μας ετοίμασαν, τσεκούρι και μπαλτά για τους λαούς χαλκεύουν τα πιο σκληρά δεσμά.

ΠΑΜΕ όπως πάμε, πάμε για φούντο. Αλλάξτε ρότα. Μην ταλαιπωρείτε το κόσμο για να δείξετε ότι υπάρχετε. Σήμερα στις στάσεις των λεωφορείων και του μετρό δε βρίζανε το Λοβέρδο ούτε το Παπανδρέου, οι ταλαιπωρημένοι εργαζόμενοι βρίζανε εσάς, και θέλετε ακούσετε πως σας αποκαλούσαν? Αγύρτες.