Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΤΟΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΟΥΛΑΤΣΑΔΟΡΟΙ

Το ακούμε συνέχεια. Τα καταχρεωμένα νοικοκυριά μας στις τράπεζες. Αξίζει όχι μόνο να το ακούμε, αλλά πρέπει να το αναγουμε σε εθνικό θέμα. Προτού εκθέσω ορισμένα γνωστά που έχουν συμβεί ως προς τη δανειοδότηση των τραπεζών που καταλήγουν να σου κατασχέσουν το σπίτι, θα θέσω ένα ερώτημα. Από πότε έμεινε ελεύθερη η τράπεζα να δανείζει ανεξέλεγκτα? Γιατί το 1950 ήταν αδιανόητο ένας εργάτης να πάρει δάνειο με οποιαδήποτε μορφή, καταναλωτικό για τις διακοπές ή ακόμα και να πάρεις αυτοκίνητο.

Ο δανεισμός από τις τράπεζες είναι στο καπιταλιστικό σύστημα και είναι μια μέθοδος που έχει πολλές παραμέτρους. Το βασικό φυσικά είναι το κέρδος, η επέκτασή του είναι στη πολιτική και γενικώτερα στο καθεστώς. Φέρνω ένα απλό παράδειγμα. Ας πάρουμε μια περίοδο της τελευταίας 10ετίας. Ο αλόγιστος δανεισμός από τις τράπεζες και ειδικά σε στεγαστικά και κάρτες εξηπηρέτησε άλλους και όχι τους καταναλωτές.

Είναι περίοδος του ΠΑΣΟΚ και η 20ετία που μας έβαλε και τρώγαμε τις σάρκες μας για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Μπορεί ποινικά να μην υπάρχει αδίκημα και να μην σε πιάνει ο νόμος, ηθικά όμως και πολιτικά φέρουν ευθύνες για την εθνική τραγωδία και τη κατάντια του έλληνα και όλης της αγοράς. Από αυτό το μπλοκάρισμα ένα μεγάλο μέρος του λαού έμεινε απροστάτευτο. Στις μέρες του κυρίου Σημίτη υπεγράφησαν τα περισσότερα δάνεια. Πρώτα η ψεύτικη ευημερία, μετά η αναποδιά, ο Τειρεσίας το σπίτι που χάνεται και στο τέλος να μην έχεις ούτε καλτσοδέτα ν΄αγοράσεις. Ετσι κύριε Σημίτη έκλεισες την αγορά και αποδείχτηκε το φιάσκο του ανεξέλεγκτου δανεισμού των νοικοκυριών. Να συνεχίσουν και οι επόμενοι το σατανικό σχέδιο γιατί μόνο έργο θεόπνευστο δεν ήταν. Ηταν φτιαγμένο για να έχετο το κεφάλι σας ήσυχο. Δημιουργήσατε ένα ψεύτικο παράδεισο, να προβληματίσετε τους συνδικαλιστές της εργατικής τάξης και να μην βρίσκουν λόγο να ορθώσουν. Είχαν καταπιεί τη γλώσσα τους μπροστά στην "ευημερούσα" Ελλάδα.

Εχω μια απορία και θα ήθελα αν είναι δυνατόν κάποιος πολιτικός, επιστήμων, δημοσιογράφος, αυτοί που ενδιαφέρονται για τα κοινά και τα προβλήματα του λαού, να μου πουν μήπως μπορώ το δάνειο που έχω πάρει από τη τράπεζα σε ποιον το χρωστάω γιατί δεν μπορεί αυτά τα χρήματα από κάπου προέρχονται. Τράπεζα είναι ένα κτίριο. Τα λεφτά όμως έχουν ιδιοκτήτη με όνομα και διεύθυνση και στη φαντασία μου τον τοποθετώ σε αυτό που έλεγε η γιαγιά μου, που πολλές φορές γινόταν θέμα για το τι δουλειά κάνει αυτός και η απάντηση ήταν ΤΟΚΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΟΥΛΑΤΣΑΔΟΡΟΣ.

Μήπως είναι καιρός να βρούμε τους τοκιστές και τους σουλατσαδόρους? Είναι γνωστό που κατοικούν. Βόρεια προάστια, κολωνάκι, Βουλή, Αρχιεπισκοπή, Λονδίνο, Παρίσι. Μπορεί και στο Λας Βέγκας. Επειδή το επάγγελμά μου ήταν βοηθητικό προσωπικό και γνωρίζω και τα κουτάλια τους και στο Κολωνάκι και στο Ψυχικό και στην Εκάλη, θα σας πω ένα παράδειγμα.
Το 1960 έπαιρνα μισθό 1000 δραχμές. Ο κανακάρης του αφεντικού μου ετών 25 και άνεργος είχε δίπλα στο κομοδίνο του κρεβατιού του δραχμές 3000 ημερησίως. Κολαριστά τα πέρναμε τότε από την Εθνική Τράπεζα στης Βουκουρεστίου που μας τα έφερνε ο τραπεζικός υπάλληλος στο αυτοκίνητο. Συμπλήρωνε εάν είχε χασούρα στην Αθηναική Λέσχη που έπαιζε μπριτζ και έπαιρνε και για το κανακάρη του τα κολαριστά χιλιάρικα, ο οποίος κρατούσε τη καμπάνα του στον Αστέρα για να έχει την ησυχία του.