Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ΑΝ ΛΕΙΨΟΥΝ ΤΑ ΠΙΠΕΡΙΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΙΑ ΣΟΥ.

«Ενώ ο υιός μάχεται στη Κορέα ο πατήρ συλλαμβάνεται και κλείνεται στη φυλακή για αγροτικά χρέη»

Τίτλος της εφημερίδα Αθηναϊκής , έτος 1952. Ήταν η εποχή που στην ίδια εφημερίδα φιγουράριζε για μεγάλο χρονικό διάστημα «ποιος πήρε τα 193 δις». Ήταν η αναπροσαρμογή του δολαρίου από 15 σε 30 δραχμές που έκανε ο Μαρκεζίνης. Την παραμονή της αναπροσαρμογής έχουν αποσυρθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος 193 δις δραχμές και έχουν μετατραπεί σε δολάρια. Πρωτοφανές και ασύλληπτο κέρδος.


Την ίδια νύχτα εάν είχες 50 χιλιάδες γινήκανε 25. Έτσι βγήκε ο τίτλος της εφημερίδας που θέτει το ερώτημα ποιος πήρε τα 193 δις. Θα αναπροσαρμοστούνε τα πάντα. Οι καραβοκύρηδες θα γίνουν αυτοδημιούργητοι εφοπλιστές μαζί με κάτι πολεμικές αποζημιώσεις. Σιγά σιγά θα ξεφυτρώσουν καμινάδες εργοστασίων και ξενοδοχειακές μονάδες.


Η αναπροσαρμογή θα φτάσει και στον πληθυσμό. Θα γίνει εμφανές. Η Αθήνα μεγαλώνει, η επαρχία ερημώνει, όλοι οι ήρωες του Γράμμου θα γίνουν θυρωροί στο Κολωνάκι, όλοι οι ανταρτόπληκτοι υπηρετικό προσωπικό. Πολλοί γίνονται βιομηχανικοί εργάτες, αφού πρώτα έπρεπε να γραφτούν στο σύλλογο του Αγίου Αθανασίου., αντίστοιχο της πρόνοιας.


Όσο για το δημόσιο, θα έπρεπε να έχεις πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Αυτό το είχαν καθαρό ως επί το πλείστον οι συνεργάτες των Γερμανών. Έτσι, σιγά σιγά θα έρθει η στιγμή που θα ακούσουμε από το Καραμανλή ότι η μετανάστευση είναι ευλογία για το τόπο.


Μ΄εχει πλησιάσει ο αστυνόμος του χωριού μου και αφού με κέρασε καφέ, με πολύ ευγενικό τρόπο μου είπε εάν θέλω να με βοηθήσει να πάω στην Αυστραλία. Του δηλώνω ότι δεν ενδιαφέρομαι και με κατηγορηματικό τρόπο του είπα «ούτε μια πιθαμή έξω από την Ελλάδα, αλλά με παραξενεύει το ενδιαφέρον σας». Και πήρα την απάντηση, ήταν ειλικρινής μαζί μου, και σε έντονο ύφος μου είπε «γιατί θέλω να διώξω μια λόγχη από τη πλάτη μου.


Το αναφέρω γιατί θέλω να δώσω μια εικόνα που επικρατούσε στη μεταεμφυλιακή εποχή και τώρα κάτι τέτοιο υποψιάζομαι με τους αγρότες. Ότι περισσεύουνε. Και όχι μόνο. Είναι και επιζήμιοι. Μετά τη κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και στην ασυδοσία του καπιταλισμού μύρια κακά έπονται. Ο ομφάλιος λώρος της Αθήνας είναι η επαρχία και οι εναπομείναντες αγρότες. Εάν δεν το συνειδητοποιήσουμε, κλαίνε τα χάνια για άλογα και τα τζαμιά για αγάδες. Και εάν έχουν μερικοί τη ψευδαίσθηση ότι μας καλύπτουν πλήρως και με φθήνια οι ξένες αγορές θα τους υπενθυμίσω μια λαϊκή παροιμία που λέει «σαν λείψουν τα πιπέρια σου, να δω τα μαγειριά σου».


Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Θα σας θυμίσω συζήτηση στη Βουλή. Στη περίοδο Καραμανλή γινόταν συζήτηση για τα σιτηρά. Στη Λάρισα βγαίνει ο αυγερινός και ο Ροδόπουλος, κατά το τύπο της εποχής, και είπε κατά λέξη ωχ ρε αδερφέ ας καλλιεργήσουν κάτι άλλο από σιτάρι. Ο κόσμος ας τρώει περισσότερα αγαθά και λιγότερο άρτο. Υποψιάζεστε τι έγινε στη Βουλή. Αντάλλαξαν βαριές εκφράσεις με χυδαία αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, όπως π.χ. «σκοτώστε με λουκουμόσκονη» και άλλες χυδαιότητες. Ύστερα βέβαια ήρθε η σωτήριος επανάσταση και χάρισε όλα τα χρέη των αγροτών, γνωστό στους πάντες, εκτός από τους αυτοεξόριστους αγωνιστές της Δημοκρατίας που δεν πήραν χαμπάρι τι έγινε και γι΄αυτούς το υπενθυμίζω.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

Λετε να βγει αληθινός ο πατήρ Μάξιμος όταν ισχυρίζεται ότι έρχεται η δευτέρα παρουσία και μάλιστα το προσδιορίζει το 2012? Και επειδή εγώ δεν έχω καλές σχέσεις με προφήτες και γενικότερα με μυστήρια και δοξασίες , ποτέ δεν σκέφθηκα για ότι κακό υπέστη η ανθρωπότητα και ότι χειρότερο υποστεί, ότι θα είναι θεϊκή βούληση . Επί πλέον πιστεύω αυτό που εκφράζει ο λαός μετά Χριστό προφήτης γάϊδαρος, και είδαμε σε τηλεοπτικό σόου ο πατήρ Μάξιμος να προβάλει την προφητεία του τυπωμένη σε βιβλίο και τον πατέρα Τσάκαλο να του καταλογίζει ότι η προφητεία του έχει κίνητρα κέρδους και σε πρόχειρο λογαρισμό είχε ξεπεράσει 300 χιλιάδες εισπράξεις.

Ολα αυτά πρέπει να μας ανησυχούν όχι ότι ο πατήρ Μάξιμος προφητεύει την συντέλεια του κόσμου αλλά ποια είναι τα κίνητρα. Αν είναι οικονομικά ή προφητικά. Εκείνο που φοβάμαι και πρέπει να μας ανησυχεί είναι τα παράξενα φαινόμενα στη μετάλλαξη των προσώπων και γενικότερα στις κοινωνίες. Την ίδια στιγμή που βλέπουμε ότι ο Μπους κρατώντας στα χέρια του την αγία γραφή, την παλαιά και την κενή διαθήκη, καμμιά από τις δύο δεν είναι άξια λόγου για μένα. Οσες φορές επιχείρησα να τη μελετήσω βρέθηκα σε δίλημμα εάν διαβάζω θρησκευτικό βιβλίο ή το ολοκαύτωμα του Νταχάου που στην αγριότητα το ξεπερν κατά πολύ στο σφάξιμο των Χανανέων που τους σφάγιασε ο θεός.

Εκείνο που με προβληματίζει ακόμα περισσότερο είναι η μετάλλαξη του Μπους που κάνει το σταυρό του με μαθηματική ακρίβεια που ούτε ο σεβασμιότατος Δεσπότης Ανθιμος δεν παρουσιάζει κατά τη καθορισμένη προσευχή του. Τέτοια ακρίβεια μεταφέροντας την δεξιά του χείρα από το δόξα πατρί του προσώπου του στο κοιλιακό χώρο, αριστερά στο στήθος, δεξιά και αριστερά.

Εκείνο που με φέρνει πιο κοντά στις ανησυχίες μου είναι όταν και ο Πούτιν παίρνει την ευλογία του Πατριάρχη Μόσχας. Δεν γνωρίζω εάν είναι άπασα των ρωσικών βασιλείων, ποσώς με ενδιαφέρει. Αλλού είναι το πρόβλημα. Τι χαλκεύουν για την ανθρωπότητα. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο. Ο καπιταλισμός χωρίς πόλεμο κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο. Το πρόβλημά τους είναι ποια αιτία θα προβάλουν για να τον ξεκινήσουν. Κάτι ψιθύρους που ακούμε ότι επίκειται σύγκρουση πολιτισμών, αυτό δεν είναι επαρκές. Πάντως είμαι βέβαιος κάτι ετοιμάζουνε. Σημάδια υπάρχουν πολλά για να ταιριάξουνε ότι ο θεός θα τιμωρήσει. Και αγγέλους με σπάθες θα στείλει και τον Χίτλερ μεταλλαγμένο. Να ευχόμεθα να μην παρουσιαστεί ο Στάλιν μεταλαγμένος και τότε εάν είναι εξοπλισμένος με την πείρα που χρειάζεται και ξυπνήσει μέσα του το παρελθόν πρώτα πρώτα θα αρχίσει από τη Παπαρήγα που θα πάει άδικα σαν εχθρός του λαού.

Με αυτούς που δεν θα ασχοληθεί καθόλου είναι η Κουμουνδούρου. Εαν αποφασίσει να παρασημοφορήσει κάποιον από το Κοινοβούλιο ασφαλώς θα είναι ο Καρατζαφέρης. Εαν λέω, εάν έχουμε λόγο από το Θεό να βγάλει τη μάσκα και να φανερωθεί ενώπιον μας ατόφιος. Γιατί αυτό το κρυφτούλι που παίζει μου τη δίνει και μπορεί να εκφραστώ απρεπώς. Σε κάποια στιγμή όπως όλα μεταλάσσονται , οι όροι μπορεί να αντιστραφούν. Οπως λέμε φωνή λαού οργή θεού ,μπορεί να πούμε οργή λαού εξαφάνιση θεού.

Ας προβληματιστεί και ο θεός μια φορά γιατί όλα αλάζουν και όλα γίνονται χωρίς τη βούλησή του και η επέμβασή του όσο ποτέ άλλοτε είναι αναγκαία. Δεν ξέρω τι θα κάνει πάντως μην σκεφθεί να ξαναστείλει το γιό του γιατί τη πρώτη φορά τα έκανε μούσκεμα και βρέθηκε στο σταυρό εν μέσω δύο ληστών.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

ΤΟ ΛΥΚΟ ΤΟΝ ΚΟΥΡΕΥΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ...

Μια θύμηση που έχω που με προβληματίζει όταν παρακολουθώ τα γεγονότα . Η κατάρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Θυμάμαι πως έφτασε η είδηση στο δυτικό κόσμο. Σε πολλούς υπήρξε υπερβολικό ενθουσιασμός, σε πολλούς άλλους σκεπτικισμός. Εκατομύρια ανά το κόσμο συνειδητοποιημένοι οπαδοί του υπαρκτού σοσιαλισμού και μελετητές της θεωρίας του Μαρξ χωρίς να υπερβάλλω, θα γίνουν ναυαγοί σε απέραντα πελάγη.

Εμείς οι απλοί άνθρωποι του λαού βρισκόμαστε στην αναμονή του ότι προκύψει. Κάθε κατάρρευση έχει συνέπειες που συνήθως εξαφανίζουν λαούς, δημιουργούν τσουνάμια και όπως καλά γνωρίζουμε φέρνει ανυπολόγιστες καταστροφές. Παρομοίωση που κάνω με την κατάρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και δεν είναι άσχετη. Ακούγοντας τον υπουργό της μπασταρδεμένης σοσιαλιστικής κυβέρνησης να τονίζει ότι βρισκόμαστε υπό κατάρευση και να λεέι χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει σάλιο, και οι άνεργοι ανέρχονται σ΄ενα εκατομύριο, τρομάζω στη σκέψη αυτής της κατάρευσης.

Το φοβερό είναι η κριτική που ασκείται εις βάρος της χώρας μας από μπερδεμένους φίλους και ύποπτους εχθρούς. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να δημιουργηθεί στη ψυχολογία του λαού. Θα τον προβληματίσει γις τις επιλογές που έκανε πιστεύοντας ότι υπερασπίστηκε και πήρε θέση για πλήρη ελευθερία όπως στο δυτικό κόσμο, που ο καθένας από εμάς πίστεψε ότι είναι το ιδανικό που ταιριάζει στο σύγχρονο άνθρωπο.

Τα πρώτα σημάδια της κατάρευσης συσωρεύονται από την ασυδοσία της ολιγαρχίας που έφτασε πια στο σημείο να τρώει τις σάρκες της. Δεν άφησε κατά τη λαϊκή έκφραση, τίποτα όρθιο, δεν υπάρχει καμμιά πρόβλεψη. Εκείνο που διακρίνεις είναι ο υπερπλουτισμός σε μια ακαθόριστη τάξη ανθρώπων και η φτώχεια να ακμάζει σε καθορισμένες τάξεις που πλήττονται και συνθλίβονται. Είναι η μεσαία τάξη και αναπόφευκτα η εργατική τάξη που είναι καθόλα συνδεδεμένη με τη μεσαία. Η εργατική τάξη πλήττεται ανυπόφορα γιατί δεν έχει αποθέματα για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση ειδικά στην Ελλάδα όπου εκφράζεται με σαφή τρόπο, μεροδούλι - μεροφάι και αν δεχτούμε τον όρο μωραίνει και εξουδετερώνει κάπου εκεί βρισκόμαστε. Η μωρία είναι εμφανής και το πιστοποιεί η συμπεριφορά μας στη καθημερινότητα. Μου θυμίζει μια συμβολική παροιμία που ταιριάζει απόλυτα με την εποχή μας. Το λύκο το κουρεύανε κι αυτός έλεγε που πάνε τα πρόβατα. Ο λύκος δεν είχε συνειδητοποιήσει το τέλος του, ότι το κούρεμα ήταν για να διευκολυνθεί το γδάρσιμο που θα ακολουθήσει.

Με τόσα ακατανόητα που συμβαίνουν και που βιώνει ο εργάτης και κάθε βιοπαλαιστής και όπως αντιδρούμε δείχνουμε ότι βρισκόμαστε στο στάδιο της μωρίας. Ενα αδιάψευστο στοιχείο είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη λαίλαπα της συμφοράς γιατί περί αυτού πρόκειται. Τώρα βρισκόμαστε στο κούρεμα και είμαι βέβαιος ότι θα επακολουθήσει και το γδάρσιμο και αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι η ένταξή μας στη νομισματική ένωση της Ευρωπης δεν μας εξασφάλισε το μεροδούλι. Εκείνο που ασφαλώς έχει εξασφαλίσει είναι αυτοί που κατέχουν το χρήμα να είναι χρήμα που διακινείται ελεύθερα. Το να κλέβεις δραχμές δεν είχε καμμιά αξία. Οταν κλέβεις ευρώ ξέρεις ότι είναι νόμισμα με κύρος, εκτός του ότι σε κάνει ευρωπαίο σου παρέχει πλήρη ασφάλεια και συνδέεται με τα σαλόνια όλων των κλεφτών.

Ποιός να το φανταζόταν όταν μας το μοστράριζε ο πρωθυπουργός Σημίτης στα ατροφικά χεράκια του και το κουνούσε σαν το μάνα εξ ουρανού , πως να φανταζόμασταν ότι ένα τόσο αξιόπιστο νόμισμα θα το συλλέξουν τα κλεφτρόνια και θα μείνουν τα ταμεία άδεια και θα ωρίεται ο κατέχων το δαχτυλίδι της εξουσίας που του το πρόσφερες αφιλοκερδώς για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του, ο γνωστός γιωργάκης, εγγονός του αυτοπροσδιοριζόμενου πατέρα της δημοκρατίας, να ωρίεται που πήγαν τα λεφτά. Που πήγαν κύριε Πρωθυπουργέ? Βρίσκονται στο άντρο της ακολασίας, στη ξακουστή Ελβετία που κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου όλοι οι διαπλεκόμενοι τη φύλαξαν σαν κόρη οφθαλμού γιατί θέλανε να διαφυλάξουν τα χειρόγραφά τους. Εκεί είναι και οι πολεμικές αποζημιώσεις, εκεί είναι και το σχέδιο Μάρσαλ, εκεί πήγανε και οι επιδοτήσεις της πολυσυζητημένης ευρωπαϊκής ένωσης.

Και θέλετε να μάθετε τι άλλο βρίσκεται εξασφαλισμένο εκεί? Ολο το πλιάτσικο των δοσίλογων και των μαυραγοριτών της κατοχής και θα σας υπενθυμίσω τι έχει ειπωθεί τη Βουλή από βουλευτή της Ενωσης Κέντρου τον Βασιλάτο. Οταν ο αυτοεξόριστος Κωνσταντίνος Καραμανλής βρέθηκε στο Παρίσι και ερωτά ο βουλευτής πως συντηρείται μήπως τον συντηρεί ο φίλος του ο δοσίλογος Γκέρτσος. Ο έχω ώτα ακούει κύριε πρωθυπουργέ. Ακουσε το γερασμένο αητόπουλο.