ΑΝ ΛΕΙΨΟΥΝ ΤΑ ΠΙΠΕΡΙΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΙΑ ΣΟΥ.

«Ενώ ο υιός μάχεται στη Κορέα ο πατήρ συλλαμβάνεται και κλείνεται στη φυλακή για αγροτικά χρέη»

Τίτλος της εφημερίδα Αθηναϊκής , έτος 1952. Ήταν η εποχή που στην ίδια εφημερίδα φιγουράριζε για μεγάλο χρονικό διάστημα «ποιος πήρε τα 193 δις». Ήταν η αναπροσαρμογή του δολαρίου από 15 σε 30 δραχμές που έκανε ο Μαρκεζίνης. Την παραμονή της αναπροσαρμογής έχουν αποσυρθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος 193 δις δραχμές και έχουν μετατραπεί σε δολάρια. Πρωτοφανές και ασύλληπτο κέρδος.

Την ίδια νύχτα εάν είχες 50 χιλιάδες γινήκανε 25. Έτσι βγήκε ο τίτλος της εφημερίδας που θέτει το ερώτημα ποιος πήρε τα 193 δις. Θα αναπροσαρμοστούνε τα πάντα. Οι καραβοκύρηδες θα γίνουν αυτοδημιούργητοι εφοπλιστές μαζί με κάτι πολεμικές αποζημιώσεις. Σιγά σιγά θα ξεφυτρώσουν καμινάδες εργοστασίων και ξενοδοχειακές μονάδες.

Η αναπροσαρμογή θα φτάσει και στον πληθυσμό. Θα γίνει εμφανές. Η Αθήνα μεγαλώνει, η επαρχία ερημώνει, όλοι οι ήρωες του Γράμμου θα γίνουν θυρωροί στο Κολωνάκι, όλοι οι ανταρτόπληκτοι υπηρετικό προσωπικό. Πολλοί γίνονται βιομηχανικοί εργάτες, αφού πρώτα έπρεπε να γραφτούν στο σύλλογο του Αγίου Αθανασίου., αντίστοιχο της πρόνοιας.

Όσο για το δημόσιο, θα έπρεπε να έχεις πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Αυτό το είχαν καθαρό ως επί το πλείστον οι συνεργάτες των Γερμανών. Έτσι, σιγά σιγά θα έρθει η στιγμή που θα ακούσουμε από το Καραμανλή ότι η μετανάστευση είναι ευλογία για το τόπο.

Μ΄εχει πλησιάσει ο αστυνόμος του χωριού μου και αφού με κέρασε καφέ, με πολύ ευγενικό τρόπο μου είπε εάν θέλω να με βοηθήσει να πάω στην Αυστραλία. Του δηλώνω ότι δεν ενδιαφέρομαι και με κατηγορηματικό τρόπο του είπα «ούτε μια πιθαμή έξω από την Ελλάδα, αλλά με παραξενεύει το ενδιαφέρον σας». Και πήρα την απάντηση, ήταν ειλικρινής μαζί μου, και σε έντονο ύφος μου είπε «γιατί θέλω να διώξω μια λόγχη από τη πλάτη μου.

Το αναφέρω γιατί θέλω να δώσω μια εικόνα που επικρατούσε στη μεταεμφυλιακή εποχή και τώρα κάτι τέτοιο υποψιάζομαι με τους αγρότες. Ότι περισσεύουνε. Και όχι μόνο. Είναι και επιζήμιοι. Μετά τη κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και στην ασυδοσία του καπιταλισμού μύρια κακά έπονται. Ο ομφάλιος λώρος της Αθήνας είναι η επαρχία και οι εναπομείναντες αγρότες. Εάν δεν το συνειδητοποιήσουμε, κλαίνε τα χάνια για άλογα και τα τζαμιά για αγάδες. Και εάν έχουν μερικοί τη ψευδαίσθηση ότι μας καλύπτουν πλήρως και με φθήνια οι ξένες αγορές θα τους υπενθυμίσω μια λαϊκή παροιμία που λέει «σαν λείψουν τα πιπέρια σου, να δω τα μαγειριά σου».

Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Θα σας θυμίσω συζήτηση στη Βουλή. Στη περίοδο Καραμανλή γινόταν συζήτηση για τα σιτηρά. Στη Λάρισα βγαίνει ο αυγερινός και ο Ροδόπουλος, κατά το τύπο της εποχής, και είπε κατά λέξη ωχ ρε αδερφέ ας καλλιεργήσουν κάτι άλλο από σιτάρι. Ο κόσμος ας τρώει περισσότερα αγαθά και λιγότερο άρτο. Υποψιάζεστε τι έγινε στη Βουλή. Αντάλλαξαν βαριές εκφράσεις με χυδαία αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, όπως π.χ. «σκοτώστε με λουκουμόσκονη» και άλλες χυδαιότητες. Ύστερα βέβαια ήρθε η σωτήριος επανάσταση και χάρισε όλα τα χρέη των αγροτών, γνωστό στους πάντες, εκτός από τους αυτοεξόριστους αγωνιστές της Δημοκρατίας που δεν πήραν χαμπάρι τι έγινε και γι΄αυτούς το υπενθυμίζω.