ΤΟ ΛΥΚΟ ΤΟΝ ΚΟΥΡΕΥΑΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ...

Μια θύμηση που έχω που με προβληματίζει όταν παρακολουθώ τα γεγονότα . Η κατάρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Θυμάμαι πως έφτασε η είδηση στο δυτικό κόσμο. Σε πολλούς υπήρξε υπερβολικό ενθουσιασμός, σε πολλούς άλλους σκεπτικισμός. Εκατομύρια ανά το κόσμο συνειδητοποιημένοι οπαδοί του υπαρκτού σοσιαλισμού και μελετητές της θεωρίας του Μαρξ χωρίς να υπερβάλλω, θα γίνουν ναυαγοί σε απέραντα πελάγη.

Εμείς οι απλοί άνθρωποι του λαού βρισκόμαστε στην αναμονή του ότι προκύψει. Κάθε κατάρρευση έχει συνέπειες που συνήθως εξαφανίζουν λαούς, δημιουργούν τσουνάμια και όπως καλά γνωρίζουμε φέρνει ανυπολόγιστες καταστροφές. Παρομοίωση που κάνω με την κατάρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και δεν είναι άσχετη. Ακούγοντας τον υπουργό της μπασταρδεμένης σοσιαλιστικής κυβέρνησης να τονίζει ότι βρισκόμαστε υπό κατάρευση και να λεέι χαρακτηριστικά, δεν υπάρχει σάλιο, και οι άνεργοι ανέρχονται σ΄ενα εκατομύριο, τρομάζω στη σκέψη αυτής της κατάρευσης.

Το φοβερό είναι η κριτική που ασκείται εις βάρος της χώρας μας από μπερδεμένους φίλους και ύποπτους εχθρούς. Είναι ότι χειρότερο μπορεί να δημιουργηθεί στη ψυχολογία του λαού. Θα τον προβληματίσει γις τις επιλογές που έκανε πιστεύοντας ότι υπερασπίστηκε και πήρε θέση για πλήρη ελευθερία όπως στο δυτικό κόσμο, που ο καθένας από εμάς πίστεψε ότι είναι το ιδανικό που ταιριάζει στο σύγχρονο άνθρωπο.

Τα πρώτα σημάδια της κατάρευσης συσωρεύονται από την ασυδοσία της ολιγαρχίας που έφτασε πια στο σημείο να τρώει τις σάρκες της. Δεν άφησε κατά τη λαϊκή έκφραση, τίποτα όρθιο, δεν υπάρχει καμμιά πρόβλεψη. Εκείνο που διακρίνεις είναι ο υπερπλουτισμός σε μια ακαθόριστη τάξη ανθρώπων και η φτώχεια να ακμάζει σε καθορισμένες τάξεις που πλήττονται και συνθλίβονται. Είναι η μεσαία τάξη και αναπόφευκτα η εργατική τάξη που είναι καθόλα συνδεδεμένη με τη μεσαία. Η εργατική τάξη πλήττεται ανυπόφορα γιατί δεν έχει αποθέματα για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση ειδικά στην Ελλάδα όπου εκφράζεται με σαφή τρόπο, μεροδούλι - μεροφάι και αν δεχτούμε τον όρο μωραίνει και εξουδετερώνει κάπου εκεί βρισκόμαστε. Η μωρία είναι εμφανής και το πιστοποιεί η συμπεριφορά μας στη καθημερινότητα. Μου θυμίζει μια συμβολική παροιμία που ταιριάζει απόλυτα με την εποχή μας. Το λύκο το κουρεύανε κι αυτός έλεγε που πάνε τα πρόβατα. Ο λύκος δεν είχε συνειδητοποιήσει το τέλος του, ότι το κούρεμα ήταν για να διευκολυνθεί το γδάρσιμο που θα ακολουθήσει.

Με τόσα ακατανόητα που συμβαίνουν και που βιώνει ο εργάτης και κάθε βιοπαλαιστής και όπως αντιδρούμε δείχνουμε ότι βρισκόμαστε στο στάδιο της μωρίας. Ενα αδιάψευστο στοιχείο είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη λαίλαπα της συμφοράς γιατί περί αυτού πρόκειται. Τώρα βρισκόμαστε στο κούρεμα και είμαι βέβαιος ότι θα επακολουθήσει και το γδάρσιμο και αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι η ένταξή μας στη νομισματική ένωση της Ευρωπης δεν μας εξασφάλισε το μεροδούλι. Εκείνο που ασφαλώς έχει εξασφαλίσει είναι αυτοί που κατέχουν το χρήμα να είναι χρήμα που διακινείται ελεύθερα. Το να κλέβεις δραχμές δεν είχε καμμιά αξία. Οταν κλέβεις ευρώ ξέρεις ότι είναι νόμισμα με κύρος, εκτός του ότι σε κάνει ευρωπαίο σου παρέχει πλήρη ασφάλεια και συνδέεται με τα σαλόνια όλων των κλεφτών.

Ποιός να το φανταζόταν όταν μας το μοστράριζε ο πρωθυπουργός Σημίτης στα ατροφικά χεράκια του και το κουνούσε σαν το μάνα εξ ουρανού , πως να φανταζόμασταν ότι ένα τόσο αξιόπιστο νόμισμα θα το συλλέξουν τα κλεφτρόνια και θα μείνουν τα ταμεία άδεια και θα ωρίεται ο κατέχων το δαχτυλίδι της εξουσίας που του το πρόσφερες αφιλοκερδώς για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του, ο γνωστός γιωργάκης, εγγονός του αυτοπροσδιοριζόμενου πατέρα της δημοκρατίας, να ωρίεται που πήγαν τα λεφτά. Που πήγαν κύριε Πρωθυπουργέ? Βρίσκονται στο άντρο της ακολασίας, στη ξακουστή Ελβετία που κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου όλοι οι διαπλεκόμενοι τη φύλαξαν σαν κόρη οφθαλμού γιατί θέλανε να διαφυλάξουν τα χειρόγραφά τους. Εκεί είναι και οι πολεμικές αποζημιώσεις, εκεί είναι και το σχέδιο Μάρσαλ, εκεί πήγανε και οι επιδοτήσεις της πολυσυζητημένης ευρωπαϊκής ένωσης.

Και θέλετε να μάθετε τι άλλο βρίσκεται εξασφαλισμένο εκεί? Ολο το πλιάτσικο των δοσίλογων και των μαυραγοριτών της κατοχής και θα σας υπενθυμίσω τι έχει ειπωθεί τη Βουλή από βουλευτή της Ενωσης Κέντρου τον Βασιλάτο. Οταν ο αυτοεξόριστος Κωνσταντίνος Καραμανλής βρέθηκε στο Παρίσι και ερωτά ο βουλευτής πως συντηρείται μήπως τον συντηρεί ο φίλος του ο δοσίλογος Γκέρτσος. Ο έχω ώτα ακούει κύριε πρωθυπουργέ. Ακουσε το γερασμένο αητόπουλο.