Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΔΕΣΠΟΤΑΔΩΝ

Αυτές οι συνάξεις έχουν ιστορική και βαρύνουσα θέση στο χρόνο που πραγματοποιούνται και άπττονται με εθνικά θέματα. Συνδεόνται εξ΄ορισμού με το λαό και παίρνονται αποφάσεις που τον αφορούν. Γι΄αυτό πρέπει κάθε ανακοίνωση από όπου και να προέρχεται να παρακολουθείται με τη δέουσα προσοχή, πολύ περισσότερο όταν προέρχεται από τους εκπροσώπους της χριστιανικής εκκλησίας.

Υπενθυμίζω στους σεβαστούς ιεράρχες κάτι που το εκφράζει πολύ απλά ο λαός "το πολύ το κύριε ελέησον δεν το θέλει ούτε ο θεός". Κατηγορώντας τους πάντες, παραβιάζοντας το θρησκευτικό ρητό μη κρίνατε ίνα μη κριθείτε, χωρίς να διευκρινίζετε τι συγκεκριμένα ζητάτε, δημιουργείτε υπόνοιες ότι φοβάστε τη φόρα που έχει πάρει το μνημόνιο, που πηγάζει από ανεξέλεγκτα κέντρα, μη φτάσει να ελέγξει τα αμύθητα κέρδη σας από όπου και να προέρχονται, ακόμα και από τις θαυματουργές δακρύζουσες παναγίες.

Μη φτάσουν στη θαυματουργή εικόνα της Τήνου και είναι και μήνας αύγουστος και δούνε να κρέμονται ολόκληρα χρυσά μέλη του σώματος από τη κεφαλή μέχρι τους όνυχες. Αυτοί είναι αδίστακτοι, είμαι βέβαιος θα σας επισκεφθούν. Θέλετε μια συμβουλή μου? Δώστε τους ένα ποσό γιατί είναι πλέον γνωστό , από ότι δεν έχουν κέρδος το καταργούν και μη νομίζετε ότι δεν έχουν το τρόπο τους να δικαιολογήσουν την επέμβασή τους.

Είναι πολύ απλό. Θα πουν είναι θέλημα θεού (ξέρετε εσείς) και τότε άντε να βρεις άκρη. Αχρηστεύοντας τα φιρμάνια σας. Αλλοστε εσείς το έχετε χρησιμοποιήσει κατά κόρον το λάβεις έκαμες κοιλιά μη σε πονέσει. Εύχομαι να σας φωτίσει ο θεός να τα δώσετε στους φτωχούς προτού σας τα πάρουνε.

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 1944

4 Δεκέμβρη 1944. Το 11 Σύνταγμα Αρκαδίας του ΕΛΑΣ που υπηρετούσα βρίσκεται στο Αργος. Κτυπά συναγερμός και ο λοχαγός μας μας ενημερώνει ότι στην Αθήνα έχουμε σοβαρά επεισόδια. Στην ενημέρωση που μας κάνει μας πληροφορεί ότι σε μια ειρηνική διαδήλωση που πραγματοποιούσε ο λαός της Αθήνας, δέχτηκε βάναυση και ύπουλη δολοφονική επίθεση από δοσίλογους και ασφαλίτες και την ευθύνη την ανέλαβε ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Και συνεχίζει. Εχουμε λάβει διαταγή να μετακινηθούμε στην Αθήνα να υπερασπιστούμε τον αδούλωτο λαό μας. Συναγωνιστές έχουμε εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες. Μια δυνατή φωνή σαν να έβγαινε από ένα στόμα από τους 300 αντάρτες του λόχου μας ακούστηκε, όπως φωνάζαμε στ διάρκεια της κατοχής "θάνατος στο φασισμό".

Ηρθαν φορτηγά αυτοκίνητα και ξεκινήσαμε για την Αθήνα. Στο Αργος στάθμευε μια ολιγάριθμη δύναμη εγγλέζων που μετακινούνταν κι αυτοί προς Αθήνα, μας προσπέρασαν και μας χαιρέτησαν με το συνηθισμένο τους χαιρετισμό. Φτάσαμε στο Περιστέρι νύχτα. Εριχνε βροχή δυνατή και ήμασταν μούσκεμα. Χωρίς χρονοτριβή πλαισιοθήκαμε κάθε ομάδα από έναν έφεδρο ελασίτη αθηναίο με ένα διακριτικό περιβραχιόνιο στο αριστερό χέρι.

Μας οδήγησαν και μας τοποθέτησαν σε διάφορα πόστα. Η δική μου διμοιρία βρέθηκε Ζαϊμη και Στουρνάρη. Η μάχη της Αθήνας όπως εμείς τη λέγαμε, είχε τα γνωστά αποτελέσματα με την ανεκδιήγητη συμφωνία της Βάρκιζας.

Η Κύπρος υπό κατοχή, αφού προηγήθηκαν κρεμάλες από τους άγγλους αποικιοκράτες, Καραολής και Δημητρίου, ο Μακάριος εξόριστος, ο Γρίβας έγινε στρατηγός, το δεξί χέρι του δολοφόνου Σκόμπυ στα δεκεμβριανά και όχι μόνο, η υφαλοκρηπίδα μας να αμφισβητείται, η μακεδονία μας να αμφισβητείται και να μην χάνουμε την ευκαιρία να εγκωμιάζουμε τον αυτοαποκαλούμενο πατέρα της Δημοκρατίας που της γάμησε τη μάνα και που πέθανε στη τυρανία που δημιούργησε ο ίδιος με το πρόσχημα ότι έτσι μας έσωζε από το κομουνισμό.

Ε όχι, δεν πείθομαι. Αγανακτώ. Τώρα που μπορούμε να δούμε και να κρίνουμε σωστά και να διδαχτούμε προς αποφυγή επανάληψης των γεγονότων έστω και με άλλη μορφή, δηλαδή τις βλαβερές πολιτικές για την Ελλάδα, είναι καιρός να σταματήσουμε να πληρώνουμε τζερεμέδες από μωρόδοξους και επικίνδυνους τυχοδιώκτες.

Σε αυτό το κυκεώνα των συμφωνιών του μνημονίου θα χρησιμοποιήσω τη ρήση του Πολύβιου, "από την ιστορία μαθαίνουμε πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία αλλά όλα έχουν τις αιτίες τους" Και θέλω να θέσω ένα ερώτημα, εάν δεν είχε καταρρεύσει ο υπαρκτός σοσιαλισμός τι είδους μνημόνιο θα είχαμε?

Βρισκόμαστε στην εποχή των μεταλλαγών και επομένως το σχέδιο Μάρσαλ μετατράπηκε σε μνημόνιο και δια μέσου αυτού , μια και απειλή του κομουνισμού δεν υπάρχει πλέον, μας ζητάνε να τους δώσουμε πίσω το χρήμα που μας έδωσαν για να αντιμετωπίσουμε το κομμουνιστικό κίνδυνο. Τώρα τέτοια απειλή δεν υπάρχει, πρέπει να τους επιστρέψουμε τα εκατομύρια δολλάρια που μας δώσανε.

Ο ελληνικός λαός θα κληθεί να τους τα δώσει. Που είναι τα ονόματα και οι διευθύνσεις που διοχετεύτηκε ο πακτωλός δολλαρίων του σχεδίου Μάρσαλ , οι πολεμικές αποζημιώσεις, οι παγωμένες πιστώσεις, οι αυτοδημιούργητοι εφοπλιστές που κατοικοεδρεύουν στο Λονδίνο ?

Ο Περισσός γνωρίζει λεπτομέρειες. Ολως περιέργως σωπαίνει επαναλαμβάνοντας το γνωστό τροπάριο για τα χωρίς όνομα ξένα μονοπώλεια που ρουφάνε το αίμα του λαού, αποφεύγοντας να εκθέσει οτιδήποτε σχετίζεται με ονόματα και διευθύνσεις. Τους συμβουλεύω να ρίξουν μια ματιά πάλι στα αρχεία και στα άρθρα του ριζοσπάστη για να πληροφορηθούν για γεγονότα του τότε που συνδέονται απόλυτα με το σήμερα. Και σας συμβουλεύω με το δικαίωμα που αντλώ από τα γεράματά μου να φέρετε στη Βουλή και όχι μόνο αλλά και στο πεζοδρόμιο το καυτό θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων, πιέζοντας και επιμένοντας στο δίκαιο αίτημα.

Μόνο έτσι θα σπάσει ο οχετός και όλες οι ραδιουργίες της κατοχής και των δεκεμβριανών θα βγουν στην επιφάνεια υποχρεώνοντας τους νεο-ναζί να απολογηθούν.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ Η ΘΑ ΤΑ ΣΗΚΩΣΟΥΜΕ Η ΘΑ ΤΑ ΚΡΥΨΟΥΜΕ. ΜΕΣΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Προβληματίζομαι εάν βγει αληθινός ο έλληνας φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης, που παραδεχόταν τον Μαρξ ως επαναστατική σκέψη αλλά απέρριπτε τον μαρξισμό. Ο Καστοριάδης προέβλεπε το τέλος του μαρξισμού αφήνοντας την έννοια της επανάστασης. Η επανάσταση είναι το ζητούμενο και για να ευδοκιμήσει αναζητά ηγέτες. Δυστυχώς η αναζήτηση, όπως βλέπουμε, διανύοντας τη πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα έχει καθηλωθεί στην αναμονή.

Εκείνο που επιβάλλεται στο καθένα μας είναι να δημιουργήσουμε τις δομές της υποδοχής για πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι θα έρθει. Προς το παρόν η έλλειψη ηγέτη είναι εμφανής. Από την ιστορία αντλούμε γνώσεις χρήσιμες για διέξοδο στα συσσωρευμένα προβλήματα του λαού που το μερδικό της αδικίας θα το υποστούν οι παραγωγικές τάξεις προς όφελος της κοπροσκυλιάζουσας ολιγαρχίας.

Η κοπροσκυλιάζουσα ολιγαρχία αντλεί κέρδη από την υπεραξία από τα προϊόντα που παράγουν οι εργαζόμενοι. Εκεί πρέπει να γίνονται οι αναλογίες, οι ιδεολογικές αναλύσεις και να εστιάζεται ο πολιτικός λόγος. Ο καπιταλισμός και τα ξένα μονοπώλια που επαναλαμβάνει το κομμουνιστικό κόμμα, είναι καμπάνα χωρίς γλωσσίδι. Δεν παράγει ήχο έτσι από μόνη της η φράση. Προτιμότερο είναι να αναφέρεστε στα πλοκάμια του στις πολιτικές ηγεσίες και σχηματισμούς.

Κομμάτι δύσκολο γιατί κάπου εκεί κινείστε κι εσείς. Τα σύμβολα της εργατικής τάξης, το σφυρί και το δρεπάνι και η φωτογραφία του Λένιν δεν είναι αρκετά για να καλύψουν τον κενό που δημιουργεί η πολιτική σας. Η προπαγάνδα εις βάρος σας ότι είστε κι εσείς κάτι από τα ίδια γίνεται πιστευτή και ο καθένας μας αχρηστεύεται να συμμετάσχει σε οτιδήποτε εφικτό.

Και τίθεται το ερώτημα, τι πειθαρχία είναι αυτή, και εάν καταδέχεστε να δώσετε απάντηση σε ένα ταλαίπωρο συνταξιούχο, πόσα νομοσχέδια ανατρέψατε στη διάρκεια της πολυσυζητημένης μεταπολίτευσης. Και θα αποφύγω τον κυκεώνα των νόμων που κάνουν αφαίμαξη και μαστίζουν τον κάθε εργαζόμενο και θα σταματήσω στο οκτάωρο. Γνωστό πως κατακτήθηκε με αίμα και δάκρυα και καταργήθηκε χωρίς να ματώσει μύτη.

Αυτή είναι κατάντια που έχει αιτίες και αυτοί που πρέπει να αισθανθούν ντροπή είναι οι κατοικούντες στο Περισσό. Πειθαρχημένοι στα συμφωνηθέντα και εφαρμοζόμενα με περισσό ζήλο. Η μη αναμόχλευση των παθών είναι η επέκταση της συμφωνίας της Βάρκιζας. Η μη αναμόχλευση των παθών είναι κουκούλωμα ευθυνών και βολεύει πολλούς αυτό το πρόσχημα. Θάβετε τους αγώνες του λαού κάθε μια φορά στο κάλεσμά σας για συμπαράσταση.

Παρόλα τα 82 μου χρόνια δίνω παρόν κάθε μια φορά και κάθε μια φορά είναι η ίδια απογοήτευση. Ανηφορίζοντας από Ομόνοια για Σύνταγμα ζωντανεύουν αναμνήσεις τις περισσότερες φορές φριχτές. Μου δημιουργείται η αίσθηση πως εκεί στο σύνταγμα θα ακούσω πάλι το μεστό λόγο του επαναστάτη. Δυστυχώς ο καπιταλισμός και τα ξένα μονοπώλια θα προβληθούν σαν απόρθητο φρούριο μετατρέποντας τα πιστεύω μας σε μοιρολατρίες.

Και γίνονται όλα απατηλά, οδυνηρά και γυρίζοντας στο φτωχικό μου σπίτι με την ουρά στα σκέλια αναρωτιέμαι εάν έκανα καλά που κράτησα τη ζωή μου για να ζήσω αυτόν τον εξευτελισμό, αυτή τη ταπείνωση από τον εγγονό του Γεωργίου Παπανδρέου. Και λόγω μη αναμόχλευσης των παθών σωπαίνω και υποψιάζομαι ότι κάτι ανάλογο συνέβη και στο Περισσό.

Κάθε εποχή με τις συνθήκες που επικρατούν και με ότι βιώνει ο λαός πρέπει να εκφράζεται και ανάλογα ο πολιτικός λόγος. Και ο λόγος να μετατρέπεται σε έργο. Εάν περιοριστείτε στο συλλογισμό ότι τα προβλήματα η δυστυχία και ότι άλλη καταπίεση επιβάλλει το μνημόνιο επιφέρουν ψήφους στο Περισσό βρίσκεστε σε οικτρά πλάνη. Όταν ο λαός παρουσιάζει τέτοια κατάσταση πνευματικής εξαθλίωσης θα φτάσουμε στο σημείο της κατοχής να ακούμε όπως φώναζαν οι ιταλοί,

«ούνα πανιότα ουν γκαμίσι» μεταφρασμένο στα ελληνικά «μια λαγάνα ένα γαμήσι»

Λυπάμαι που εκφραζόμενος έτσι καταρρίπτω κάθε ιδεολογία, αλλά αυτή η ανοχή μας μειώνει όλους σαν έλληνες. Πολύ περισσότερο πρέπει να μας προβληματίσουν τα σύμβολα της εργατιάς, το σφυρί και το δρεπάνι. Γιατί μέση λύση δεν υπάρχει. Η τα κρύβουμε να μην φαίνονται ή τα υψώνουμε.

Αποφασίστε ή σωπάστε.

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

ΑΜΥΝΕΣΤΕ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ

Αυτό μας διαμηνύει στη θλιβερή του εμφάνιση στη τηλεόραση ο αξιοθρήνητος, ανύπαρκτος Πρωθυπουργός απευθυνόμενος στην ανύπαρκτη πατρίδα. Γεώργιος Παπανδρέου, γιός του Ανδρέα Παπανδρέου και εγγονός του Γεωργίου Παπανδρέου του αποκαλούμενου πάτέρα της Δημοκρατίας και που ως γνωστόν πέθανε εν μέσω τυραννίας που ο ίδιος είχε καταβάλει τον οβολό του για να δημιουργηθεί.

Αυτή η τριανδρία των Παπανδρεϊκών επικοινωνούντων δοχείων φέροντας το παράσημο των εθνοσωτήρων που το έργο της σωτηρίας τους προς την πατρίδα είναι εμφανές από την Κύπρο ως την Χειμάρα και την υφαλοκριπίδα, αξίζει ένα φρεσκάρισμα της μνήμης μας.

Διαπιστώνοντας τις αντιφάσεις των λόγων τους και των έργων τους αρχιζοντας από τον αυτοαποκαλούμενο πάτέρα της δημοκρατίας που πίστευε στη βασιλευομένη δημοκρατία που για να την εγκαταστήσει με τη βία δημιούργησε τον εμφύλιο διαχωρίζοντας τους έλληνες σε εθνικόφρονες και μη με τη γνωστή φράση δεν επιλέγουμε τύραννο τη τυραννία χτυπάμε.

Και απεδείχτη ότι αυτή η δόλια επιλογή του ης μη τυραννίας τον εξευτέλισε τελικά σαν πολιτικά και είμαι βέβαιος ότι οτιδήποτε θα του αναγνωρίσει ο ιστορικός εκτός από την ιδιότητα του ηγέτη που δεν υπήρξε ποτέ.

Συνεχίζοντας περί τριανδρίας ο γιός του ο Αντρέας έχτισε στα ερείπια πάνω σε ότι είχε καταστρέψει ο πατέρας του, κατάφερε να αναγνωριστεί και να καταξιωθεί στη συνείδηση του λαού και να παρασύρει μαζί του όλο εκείνο το κομμάτι του ελληικού λαού που κουβαλούσε στη πλάτη του τις αμαρτίες του πατέρα του.

Οσο για τον γιό και εγγονό που μας κυβερνά θα περιοριστώ σε μια λαϊκή παροιμία που λέει ο λαός μας "από αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι".

Λυπάμαι ειλικρινά για τα τόσα μειονεκτήματα που γίνονται εμφανή στο λαό ο οποίος υποψιάζεται πως αυτοί που επέλεξε να τον κυβερνήσουν είναι ψεύτες.

Κύριε Παπανδρέου ξέρετε όταν προκύπτουν τέτοια προβλήματα δεν υπάρχει άλλη λύση . Είναι η ευθξία που διευκολύνει τον πολιτικό άντρα που την έχει, να υποβάλλει τη παραίτησή του. Εάν δεν κάνετε χρήση αυτής της ευθιξίας και επιμένετε να ολισθαίνετε στο ψέμμα θα γελοιοποιηθείτε σαν πολιτικός και σαν προσωπικότητα.

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

ΚΑΙΑΔΑΣ

Απευθυνόμενος σε κάθε συνταξιούχο, κάθε πάσχοντα, ζητάει θυσίες ο ευτραφής Αντιπρόεδρος τςη Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που Πρόεδρος της είναι ο Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που αντιπροσωπεύει όλες τις καταπιεζόμενες τάξεις με πρωτεύον μέλημα την εργατική τάξη, που μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού ταιριάζει απόλυτα με τη λαϊκή παροιμία μετά χριστό προφήτης γάϊδαρος.

Εκτός εάν ο ευτραφής αντιπρόεδρος είναι λάτρης της αρχαίας Σπάρτης, που δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε γιατί εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να ασκείται με μέλανα ζωμόν και να ξεκουράζεται στη ψάθα. Γι΄αυτό και δεν μπορεί να επιλέγει ένα κομμάτι ιστορίας της αρχαίας Σπάρτης και να αγνοεί όλα τα άλλα.

Με υποχρεώνεται λοιπόν να σας θυμήσω τα σημαντικότερα, εκτός από τον Καιάδα που εισηγείστε να ρίξετε τους συνταξιούχους και κάθε πάσχοντα. Θυμάστε τι έγινε με το Παυσανία. Σας υπενθυμίζω λοιπόν πως τον τιμωρήσαν οι Σπαρτιάτες. Κλείστηκε μέσα στο Ναό για να έχει άσυλο, να μην μπορούν να μπουν να τον συλάβουν και να τον τιμωρήσουν σαν προδότη της πατρίδας. Αφού δεν είχαν το δικαίωμα να τον συλάβουν στο Ναό, χτίσανε όλα τα ανοίγματα του ναού και τον άφησαν να πεθάνει χωρίς νερό και τροφή.

Καταλαβαίνετε κύριε Αντιπρόεδρε της σοσιαλιστικής κυβέρνησης πως τερμάτησε τη ζωή του. Ας αφήσουμε τη φαντασία μας να τρέξει. Να μπορούσαμε εμείς οι υποψήφιοι του Καιάδα αυτό που υπέστη ο Παυσανίας να το επαναλάβουμε στο Ναό της Βουλής. Καλώ λοιπόν όλους τους συνταξιούχους να χτίσουμε τις πόρτες και τα παράθυρα με τα σώματά μας. Και θέλω να υπενθυμίσω σε πολλούς και όχι μόνο στο Πάγκαλο, ότι αυτούς που τιμωρείτε με διάφορα προσχήματα και τους αφαιρείτε ότι μπορείτε ώστε να τους στείλετε πιο γρήγορα στο τάφο, αυτοί έχουν χτίσει την Αθήνα και όχι μόνο. Αυτούς που εντοπίζει ο ποιητής λέγοντας για μια μπουκιά κι ένα ποτήρι και δόξα το Θεό.

Θυμάμαι κύριε Πάγκαλε σε ένα υπόγειο της οδού Δώρου στην Ομόνοια που ήταν ελληνικό ταβερνείο και μαγείρευε πλατάρια, τα πλατάρια είναι τα φτερά από τα κοτόπουλα, σας το κάνω γνωστό για να το λέτε στους νεώτερους που ίσως τα αγνοούνε, το έτος 1950 που έχει λήξει ο εμφύλιος σε αυτό το υπόγειο ταβερνάκι μαζευόντουσαν όλοι οι οικοδόμοι να φάνε πλατάρια.

Εκεί έσμιγε ο ελασίτης με το ταγματασφαλίτη, έσμιγε ο ήρωας του Γράμμου με τον αντάρτη του δημοκρατικού στρατού. Ηταν η κοινή μοίρα του εργάτή, του οικοδόμου, και κάθε εργαζόμενου. Ολοι αυτοί ήταν μηδενός εξαιρουμένου γεμάτοι Ελλάδα και πατριωτισμό ασχέτως εάν βρεθήκανε στις συγκυρίες του πολέμου σε λάθος ή σωστό καραούλι. Ολοι τώρα γνωρίζουμε τι σκαρώσανε και τι σκαρώνουν εις βάρος κάθε εργαζόμενου.

Τώρα τούτοι εδώ δεν έχουν κανέναν από εμάς ανάγκη ούτε καν παρακολουθούν τα φρονήματά μας, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι όσο πιο γρήγορα μπορούν να μας ρίξουν στο Καιάδα αφού ερεύνησαν πολυτελείς βίλες, πισίνες, πολυτελή σκάφη και αυτοκίνητα και διαπίστωσαν ότι όλα ήταν δικά τους ξαναγύρισαν στους συνταξιούχους .

Προσέξτε όλοι εσείς που κυβερνάτε με αυτά σας τα τερτίπια μη γυρίσετε πάλι τον εργάτη να τραγουδήσει "ντροπή στον εργάτη στο σκάβο ντροπή στο αίμα αν δε πνίξει μια τέτοια ντροπή".

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΣΤΥΧΙΑ

Παρακολουθώντας τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού με τους επιλεγμένους δημοσιογράφους και τις επιλεγμένες ερωτήσεις διαπιστώνει κανείς πόσο φτώχυνε η Ελλάδα. Όχι με την έννοια φτώχεια αγαθών, έλλειψη ψωμιού ακόμα κι αν αυτού του είδους η φτώχεια βρίσκεται στην επικαιρότητα, αλλά πόσο φτώχυνε από πολιτικούς.

Εκείνο που πρέπει να μας προβληματίσει είναι η πολιτική εξαθλίωση που γίνεται αντιληπτή από το καθένα μας και μάλιστα όταν η εξαθλίωση εμφανίζεται σαν ομάδα τότε πρέπει να ανησυχούμε σοβαρά. Όταν η εξαθλίωση γίνεται κανόνας γίνεται καθεστώς. Όλη η αυτή η πολύ προσεγμένα όμορφη εμφάνιση εμφανίζεται στη τηλεόραση για να συγκινήσει τους τηλεθεατές

Όλο αυτό το σκηνικό μου έφερε στο μυαλό μια παροιμία που είχα μάθει από τη γιαγιά μου. Έλεγε επί λέξη. Η ομορφιά είναι μπάλωμα και η γνώση βασίλειο. Και αυτό που διαπίστωσα στη συνέντευξη του Πρωθυπουργού υπήρχε όμορφο σκηνικό αλλά έλλειπε εντελώς η γνώση. Αυτή τη παρέα των δημοσιογράφων στο χωριό μου θα τη σχολίαζαν οι σεβάσμιοι γέροντες και θα την ονόμαζαν χαζομούνηδες.

Στη κατοχή, και σε κατοχή βρισκόμαστε, θα τους ονόμαζαν σκουλήκια. Αυτό που διαπιστώνω και δεν γνωρίζω εάν το διαπιστώνετε κι εσείς είναι ότι ο κύριος Πρωθυπουργός αναφέρεται συχνά στο παππού του που ως γνωστό μας έσωσε από το κομουνισμό όταν απειληθήκαμε το 1944. Τι σημασία έχει ποιο κόστος αίματος είχε αυτή η σωτηρία. Ο εγγονός Πρωθυπουργός προσπαθεί να μας πείσει ακολουθώντας τη τακτική του παππού του.

Πρέπει όμως να έχει υπόψη του πως από τέτοιους σωτήρες είναι γεμάτη η ιστορία και έχουν οι περισσότεροι στιγματιστεί ότι ήταν υπολειμμένοι στο νου. Δεν επιχειρώ να προσάψω κατηγορίες , όμως διαπιστώνω πως ο κ.Πρωθυπουργός χρησιμοποιεί τη κουτοπονηριά πολύ συχνά. Δεν είναι ανάγκη τόσα τεχνάσματα για να κρατηθεί στην εξουσία. Τη μωροδοξία του παππού τη πλήρωσε ο ελληνικός λαός με χιλιάδες νεκρούς.

Τώρα, με τη δική του μωροδοξία μήπως υποστούμε κάτι χειρότερο. Ήδη έχουμε απολέσει την έννοια κράτος με το ανεκδιήγητο μνημόνιο που αποφασίζει για την ύπαρξή μας. Κύριε Πρωθυπουργέ στην σταδιοδρομία των πολιτικών ανδρών και μάλιστα όταν είναι ηγέτες, πρέπει να υπάρχει ευθιξία , προπαντός όταν υπάρχουν εθνικά θέματα και δεν είναι το ζήτημα αν κρατήσεις τη πλειοψηφία ή όχι στη Βουλή. Ο ηγέτης δεν κρίνεται από πλειοψηφίες. Κρίνεται από τα έργα του που όταν είναι σωστά ο λαός πειθαρχεί στο κάλεσμά του.

Γι΄αυτό κι εάν απολέσεις τη πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές δεν πρέπει να επαναλάβεις αυτό που είπε και ο παππούς σου στις εκλογές του 1958 όταν βγήκε η ΕΔΑ αξιωματική αντιπολίτευση. Αλήθεια γνωρίζεις τι είπε ο παππούς σου στους δημοσιογράφους όταν τον επισκέφθηκαν στο σπίτι του στο Καστρί για να σχολιάσει το αποτέλεσμα των εκλογών?

Είπε "ο ελληνικός λαός είναι αυτοκυρίαρχος αλλά δεν είναι και αλάνθαστος"
Ο παππούς σου μπορεί να ηγείτο σε ένα κόμμα αλλά ποτέ δεν υπήρξε ηγέτης. Πατέρας της δημοκρατίας αυτοανακηρύχθηκε. Δηλαδή όπως συνηθίζει να λέει ο λαός, καβάλησε το καλάμι. Όλη η διαδρομή του είναι γνωστή χωρίς περγαμηνές. Σε αντίθεση με το πολιτικό του αντίπαλο το Καραμανλή που δικαιώθηκε ότι πίστευε στη δημοκρατία ο παππούς σου πίστευε στη βασιλευομένη δημοκρατία.

Όταν ο παππούς σου κήρυσσε τον ανένδοτο και πρόβαλλε διμέτωπο αγώνα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ζήτησε πλειοψηφία από τον ελληνικό λαό για να βάλει βαθειά τομή στο σύνταγμα και δήλωσε πως αν δεν του τη δώσει ο λαός, θα φύγει, πράγμα που έκανε. Ο Καραμανλής έθεσε καθεστωτικό σε σχέση με το πατέρα της Δημοκρατίας που το επαναλάμβανε σε κάθε μεγάλη συγκέντρωση ότι "δεν θέτουμε καθεστωτικό"γιατί πάντα τον φόβιζε ο ήχος και ο παλμός του λαού γιατί ήξερε πολύ καλά τι στ΄αλήθεια ζήταγε ο λαός και το έδειξε σε δυο δημοψηφίσματα.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ ΑΚΟΜΑ.

Κατά την επίσκεψη του Κινέζου Προέδρου διαπίστωσα μια ελλιπή ενημέρωση εκ μέρους του Πρωθυπουργού κατά την επίσκεψή του στην Ακρόπολη. Βέβαια δεν νομίζω πως είχε ανάγκη ο επισκέπτης μας για να μάθει την ιστορία μας γιατί όπως καλά γνωρίζουμε κάθε πολιτικός που επισκέπτεται επίσημα μια ξένη χώρα ενημερώνεται πλήρως από τους διπλωμάτες του και πρώτα από όλα για την ιστορία της χώρας που θα επισκεφθεί. Και αναρωτιέμαι τη στιγμή που ο κ.Παπανδρέου ενημέρωνε τον υψηλό μας επισκέπτη για το ιστορικό της ανύψωσης της σημαίας στον ιερό βράχο της Ακρόπολης από το παππού του μετά την αποχώρηση από τη χώρα μας των στρατευμάτων κατοχής, αν του είπε και τη συνέχεια της ιστορίας ή αν του είπε για το τι είχε προηγηθεί. Ότι δηλαδή δυο νέοι αψηφώντας τη ζωή τους μέσα στη μαύρη κατοχή είχαν κατεβάσει το μισητό λάβαρο κι είχαν στείλει μήνυμα από τον Ιερό Βράχο στους σκλαβωμένους λαούς να αγωνιστούν για τη συντριβή του φασισμού.

Ίσως να γνώριζε ο επισκέπτης μας ότι αυτός ο ήρωας του β΄παγκοσμίου πολέμου φυλακίστηκε και ραπίστηκε από φασιστικά ομοιώματα και μεταλλαγμένα σε ήρωες υποκείμενα βοηθούμενα από το παππού του κ.Πρωθυπουργού για τη σωτηρία της χώρας από τον κομουνισμό. Ο σεβαστός επισκέπτης μάλλον κάποια πίκρα θα αισθάνθηκε για την ελλιπή και μεσοβέζικη ενημέρωσή του, ενημέρωση μισαλλοδοξίας και σκοπιμότητας. Κρίμα κύριε Πρωθυπουργέ, θα μπορούσατε να παρομοιάσετε τον εαυτό σας με τη μεγάλη πορεία του Μάο καθότι κι εσείς αυτό το καιρό διασχίζετε θάλασσες , βουνά κι αέρα ξεπερνώντας σε χιλιομετρικές αποστάσεις με διαφορετικά δεδομένα τη μεγάλη πορεία.

Και κάθε μια φορά που επιστρέφετε από κάθε ταξίδι διαπιστώνουμε χωρίς αίσιο τέλος πως στην Αθήνα σφάζονται ακόμα προλετάριοι και συνταξιούχοι σε αντίθεση με την Καντόνα. Και μου έρχεται να φωνάξω αυθόρμητα «δεν επιλέγουμε επαίτες, την επαιτεία χτυπάμε, δεν επιλέγουμε κλέφτες τη κλεφτιά χτυπάμε»!

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

ΜΝΗΜΟΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Καλήτερα, καλήτερα
διασκορπισμένοι οι Έλληνες
να τρέχωσι τον κόσμον,
με εξαπλωμένην χείρα
ψωμοζητούντες·

Παρά προστάτας 'νάχωμεν.

Ανδρέας Κάλβος «αι ευχαί»

Μέσα στη δίνη της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας και αναζητούμε πόρους για να καλύψουμε τα χρέη μας, εκείνο που είναι η ανεξήγητο αδράνεια της εκάστοτε μεταπολεμικής κυβέρνησης να διεκδικήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που δικαιούται από τη λαίλαπα που υπέστη από τη φασιστική Γερμανία. Ως γνωστόν αυτές τις αποζημιώσεις τις έχουν διεκδικήσει και τις πήρανε όλα τα κράτη με εξαίρεση την Ελλάδα.

Σε αυτή την οικονομική κρίση έχει το μερίδιό της όσα υπέστη η χώρα μας στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και είναι αναγνωρισμένο γεγονός από τους διεθνείς οργανισμούς. Είναι άξιο λόγου να τεθεί το ερώτημα γιατί δεν προβάλλουμε το δίκιο μας και γιατί δεν διεκδικούμε αυτό που μας ανήκει.

Συζητώντας με ένα γνωστό μου που είχαμε βρεθεί μαζί στη κατοχή στο ίδιο καραούλι, (αυτός τα κατάφερε να σπουδάσει σε αντίθεση με μένα που έμεινα μια ζωή οδηγός) αυτός ο σπουδαγμένος λοιπόν προσπάθησε να μου εξηγήσει τι έχει συμβεί και δεν τολμούν να διεκδικήσουν κάτι που είναι λογικό και αυτονόητο όπως οι πολεμικές αποζημιώσεις.

Τα πράγματα δεν είναι απλά όπως φαίνονται. Πίσω από τις πολεμικές αποζημιώσεις κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος που αρχίζει από τον Συνταγματάρχη Διονύσιο Παπαδόγκονα τον ιδρυτή των ταγμάτων ασφαλείας στη Πελοπόννησο και φτάνει στα υψηλότερα κλιμάκια της ιεραρχίας πολιτικών, στρατιωτικών, διπλωματικών και εκκλησιαστικών κύκλων.

Στις 29/9/1944 έξω από τη Μπαλέτα Αρκαδίας έγινε μια ιστορική συνάντηση που αναφέρεται και στο α΄ τόμο του Ηλία Παπαστεριόπουλου «ο Μωριάς στα όπλα» σελ.297

Το απόσπασμα από το βιβλίο :

«Στη συνάντηση ήταν ο Παπαδόγκωνας, ο Υπουργός της κυβέρνησης εθνικής ενότητας Π.Κανελόπουλος, ο Συνταγματάρχης του ΕΛΑΣ Σπ.Τσικλητήρας, ο Σμήναρχος Βέλος, ο άγγλος Παρκελ κι ο καπετάνιος του 11ου εφεδρικού ΕΛΑΣ Α.Παπαγεωργίου. Σκοπός ήταν η αναίμακτη παράδοση της Τριπόλεως. Ο Παπαδόγκωνας είχε εκπληρώσει την αποστολή που του είχαν αναθέσει. Και τον εγκατέλειψαν. Αυτό το είχε καλά αντιληφθεί και ο ίδιος.

Στις συζητήσεις είπε

«εύχομαι να φθάσει η μέρα της απολογίας μου δια να δηλώσω τις πταίει και πόσον κατεπατήθην ο έντιμος στρατιώτης Παπδόγκωνας. Εξ΄ολων των σημείων, τολμώ να το πω από τους πολιτικούς και στρατιωτικούς κύκλους Αθηνών, Καίρου και περί τον Βασιλέα είχαμε συνεχώς την ενθάρρυνση ότι η αποστολή μας είναι πατριωτική να προβαίνομεν αδιστάκτως εις την εκτέλεση του υψίστου πατριωτικού έργου εναντίον της απειλής του κομουνισμού. Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να αναφέρω και το όνομα του ατόμου το οποίο υπήρξε σύνεδσμός μας. Κατά τη στιγμή της δίκης μου θα μιλήσω ανοιχτά για να μάθει ο κόσμος την αλήθεια…»

(Από τα πρακτικά της συζητήσεως όπως τα κράτησε ο Α.Παπαγεωργίου. Εαμική πηγή).

Ο Παπαδόγκωνας μεταφέρθηκε στην Αθήνα σαν δοσίλογος, κρατούμενος της κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Επρόκειτο να μιλήσει ανοιχτά για να μάθει ο κόσμος όλη την αλήθεια και να κατονομάσει τα πρόσωπα που ώθησαν το έργο του, ένα έγο που ίσως μετά τι δίκη του να τον έφερνε στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ενώ τα πρόσωπα που τον ωθούσαν ήταν ίσως Υπουργοί ή και κάτι πιο πάνω. Αλλά…

«Κατά τη διάρκεια του κομουνιστικού κινήματος το Δεκέμβρη του 1944 μια αδέσποτη σφαίρα έπληξε τον συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα και έπεσε νεκρός…»

(Αντιεαμική πηγή)

Και τίθεται το ερώτημα ποιος δολοφόνησε τον συνταγματάρχη Παπαδόγκωνα? Ποιοι είχαν συμφέρον να τον δολοφονήσουν για να του κλείσουν το στόμα να μη μιλήσει ανοιχτά, για να μη μάθει όλος ο κόσμος την αλήθεια?

Ο Παπαδόγκωνας δεν ήταν ένα άτομο. Ήταν ένας κόσμος ολόκληρος που επέζησε ενώ εκείνος δολοφονήθηκε. Που τον δολοφόνησαν για να επιζήσει εκείνος.

Κι έρχεται η στιγμή να μου επισημάνει ο αγαπητός μου γραμματιζούμενος συναγωνιστής και να μου κοστολογήσει τον εξοπλισμό που άφησαν οι Γερμανοί στα τάγματα ασφαλείας για την αντιμετώπιση του κοινού εχθρού, της κομουνιστικής απειλής. Σ΄αυτό τον εξοπλισμό είχαν συναινέσει και οι αγγλικές αποστολές.

Αντί για πολεμικές αποζημιώσεις μας χρέωσαν αυτόν τον εξοπλισμό , γνωστό πως χρησιμοποιήθηκε, και ποιους αντιμετώπισε και ποιοι βραβεύτηκαν με αυτά τα όπλα και πόσα στήθη γέμισαν παράσημα.

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

ΓΚΕΜΠΕΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ

Είναι γνωστός ο κανόνας της γκεμπελίστικης προπαγάνδας. Πες, πες ψέματα κάποιους θα πείσεις, κάτι θα μείνει. Είναι γνωστά τα αποτελέσματα αυτού του είδους προπαγάνδας. Τα βιώσαμε στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

Προσέξτε κύριοι του ΠΑΣΟΚ μην πείσετε τους εαυτούς σας για τα ίδια σας τα ψέμματα. Μην το επιχειρήσετε γιατί η απουσία σας από τους θεσμούς του έθνους είναι ολοφάνερη. Είστε απόντες παντού. Το κράτος αντικαταστάθηκε με το μνημόνιο, καταρρακώνοντας θεσμούς και νόμους σε σημείο να διασύρεται ο Πρωθυπουργός της χώρας. Να παρουσιάζει εικόνα υποδεέστερου οργάνου, πειθαρχημένου στο τραπεζικό σύστημα εκεί που είναι συσσωρευμένοι κάθε είδους μερισματούχοι , συμπεριλαμβανομένων κλεφτών και λωποδυτών.

Κύριε Πρωθυπουργέ η κοινοβουλευτική σας ομάδα μοιάζει αγέλη προβάτων που σέρνεται πίσω από το άρμα της εξουσίας. Πειθαρχημένα και άβουλα πρόβατα που συμφωνούν απόλυτα μαζί σας στη γκεμπελίστικη προπαγάνδα του ψεύδους.

Η συμφορά έχει έρθει και μαστίζει το λαό. Το νόμισμα που κατέχουν οι πλούσιοι και δεν είναι λίγοι, είναι νόμισμα αποδεχτό σε όλο το κόσμο γι΄αυτό το άρπαξαν οι λωποδύτες και εξασφάλισαν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Και αν επιδεινωθεί η οικονομία αυτοί δεν θα θιχτούν στο ελάχιστο. Αλίμονο στο παραπλανημένο λαό που βιώνει τη συμφορά, που άρχισε να αναζητά τη τροφή του στους κάδους απορριμμάτων του Δήμου.

Κύριοι του ΠΑΣΟΚ επιτέλους τι παριστάνετε και προσπαθείτε με διάφορα τεχνάσματα να παραπλανήσετε το λαό για δεύτερη φορά με το πρόσχημα τάχα να τον σώσετε από τη συμφορά . Ο λαός βιώνει ήδη τη συμφορά εξ΄αιτίας σας. Ο συνταξιούχος θα μείνει χωρίς ιατρική περίθαλψη, δεν θα μπορεί να αγοράζει καν τα φάρμακα του, δεν θα δικαιούται ούτε τη δαπάνη για να τον θάψουν. Κάθε τι που θα θεωρείται επιζήμιο για τις τράπεζες θα το καταργείτε.

Ποιόν κοροϊδεύετε? Ποιόν? Και το ερώτημα που τίθεται είναι σαφές. Πότε και ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να εφαρμόσετε αυτό το πρόγραμμά σας. Όπως διαπιστώνουμε η ανασυγκρότηση του κράτους καταργήθηκε αυτοδικαίως με την ισχύ αυτού του κατάπτυστου μνημονίου. Ποιόν κοροϊδεύετε? Έχετε τη ψευδαίσθηση ότι ο ελληνικός λαός στερείτε νοημοσύνης και ιδανικών? Βρίσκεστε σε οικτρή πλάνη.

Τη ρωμιοσύνη θα τη βρείτε ξανά μπροστά σας. Δεν πεθαίνει ποτέ. Νομίζετε πως οι εποχές άλλαξαν. Νομίζετε πως οι έλληνες γίνανε υπάκουοι δούλοι σας. Προσέξτε και θα σας υπενθυμίσω με τι γρηγοράδα έγινε η Εθνική Αντίσταση όταν ο λαός κατάλαβε πως κινδύνευε να πεθάνει από ασιτία, όταν είδε να σκλαβώνεται και να θέλει να τον συνθλίψει η μπότα του κατακτητή.

Η δυσκολία σας είναι ότι όλον αυτό το λαό δεν μπορείτε να τον κάνετε εχθρό της Ελλάδας, της πατρίδας του. Και προσέξτε ο κομουνιστικός κίνδυνος που ήταν το άλλοθί έχει εκλείψει. Το ρητό του Γεωργίου Παπανδρέου «δεν επιλέγουμε τύραννο την τυραννία χτυπάμε» μπορεί με την οργή του λαού να μετατραπεί σε «δεν επιλέγουμε κλέφτες τη κλεψιά χτυπάμε».

Ο ελληνικός λαός δεν θα δεχτεί το ξεπούλημα της πατρίδας του για να αυγατίσουν τα κεφάλαια οι τράπεζες. Δεν θα δεχτεί μια νέα σκλαβιά για να εξασφαλίσουν οι λίγοι τα πλούτη τους και τη καλοπέρασή τους. Δεν θα δεχτεί το ξεπούλημα της πατρίδας του και τη προδοσία.

Διαβάστε ελληνική ιστορία. Να δείτε αργά ή γρήγορα τι συμβαίνει σε όσους απείλησαν αυτόν εδώ το μικρό αλλά αθάνατο τόπο.

Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΥΠΑΤΟΥ ΑΡΜΟΣΤΗ.

Τη δόξα πολλοί εμίσησαν το χρήμα ουδείς.
Είναι κι αυτό φαινόμενο της εποχής. Να αντιστρέφονται τα πάντα. Οσα είχε δημιουργήσει ο κακομοίρης ο άνθρωπος για να κουτσοπορεύσει και να περάσει τη ζωούλα του.

Από ότι είχε δημιουργήσει, το βασικότερο ήταν ο θεσμός που του επιτρέπει να εκλέγει την εξουσία. Ηταν δικαίωμα σε κάθε έλληνα πολίτη το εκλέγειν κι εκλέγεσθαι. Η δημοκρατία όπου ο κάθε πολιτικός φορέας πρέπει να ακολουθεί τους κανόνες που προβάλλει το σύνταγμα, που έχει εγκριθεί από την πλειοψηφία της Βουλης.

Δυστυχώς αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Δέσμια ύπουλων εχθρών. Καμμιά εξουσία δεν ελέγχεται από έλληνες πολίτες που έχουν εκλεγεί βάση του συντάγματος. Η Ελλάδα διοικείται από καθεστώς ύπατου αρμοστή. Η εικόνα που γίνεται εμφανής σε όλους τους τομείς της ζωής αφού διάβρωσε θεσμούς, φτάνοντας ακόμα και στη κορυφή του θεματοφύλακα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ο λαός έχει υποχρέωση να ζητήσει Δημοψήφισμα για να καλύψει τη νομιμότητα των αντιδράσεων που θα υποχρεωθεί να προβάλλει για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του που καταχρηστικά και ασύστολα παραβιάζονται με πρόσχημα την οικονομική κατάρρευση.

Δημιουργείται έλλειψη εξουσίας, καλούνται οι ένοπλες δυνάμεις να βρεθούν στο πλευρό του ελληνικού λαού. Αν ο στρατός γίνει υποχείριο της διάβρωσης τότε η Ελλάδα κινδυνεύει όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της. Αξίζει να αναφέρουμε κάτι ελάχιστο και σημαντικό από τους αρχαίους έλληνες. Οπως ο Περικλής έλεγε "να μην υποφέρει κάποιος τη φτώχεια είναι κακό αλλά να μην μπορεί να την αποτινάξει με την εργασία του είναι ότι χειρότερο".

Αυτή την Ελλάδα καλείστε να υπερασπίσετε και να περιφρουρήσετε νέοι. Οχι σπάζοντας βιτρίνες και καταστρέφοντας τις περιουσίες των απλών ανθρώπων, αλλά δημιουργώντας ένα νέο κίνημα ελευθερίας . Τυπώστε χιλιάδες προκηρύξεις και ενημερώστε το λαό τι υπερασπίζετε και τι πρεσβεύετε. Γίνετε συμπαραστάτες σε κάθε έναν που βρίσκεται πνιγμένος στη δίνη των προβλημάτων, φτιάχτε το θεσμό της αλληλεγγύης. Γίνετε εσείς το κράτος που κατάργησε η ύπατη αρμοστία.

Τώρα η επαφή με την ύπαιθρο είναι εύκολη. Ενημερώστε τον αγρότη. Ο λαός έχει τεντωμένο το αφτί και αφουγράζεται. Δεν πρέπει να είναι αγώνας ταξικός. Ελληνες υπάρχουν σε όλες τις τάξεις του λαού. Τους έλληνες αναζητείστε. Οπως πάντα έτσι και τώρα κάθε αγώνας πρέπει να προγραμματίζεται και να πλαισιώνεται με στελέχη με προσόντα.

Δώστε παρόν σε κάθε αγώνα ενάντια στην αδικία. Γίνετε έντονοι κριτές του καθεστώτος και της πολιτικής εξουσίας. Δηλώστε αγωνιστές. Καμμιά επαφή με τα διεφθαρμένα κόμματα. Κανένας δεν περισσεύει από το λαό. Κανένας απλός πολίτης που στενάζει, που υποφέρει από την αδικία, την ασυδοσία,το ξεπούλημα δεν είναι εχθρός. Ακόμα και τα όργανα της τάξης είναι συμπάσχοντες.

Αγωνιστείτε σαν έλληνες.

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

ΤΟ ΨΟΦΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Είναι ολοφάνερο. Ο συνδικαλισμός όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρο το κόσμο με τη μορφή που λειτουργούσε γκρεμίστηκε μαζί με τον υπαρκτό σοσιαλισμό και όποια προσπάθεια να καταβάλεται από τους συνδικαλιστές-πατέρες να διατηρήσουν το ρόλο τους τους διαβεβαιώνω ότι ματαιοπονούν.

Η μορφή πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος τελείωσε και απευθύνομαι περισσότερο στους νεοφότιστους του ΠΑΜΕ γιατί όλοι οι άλλοι είναι γνωστοί. Είναι όλοι τους των τριάντα αργυρίων. Για όλους όμως θέτω ένα ερώτημα. Πόσα νομοσχέδια ανατρέψατε, βλαβερά για την εργατική τάξη? Τα γεγονότα είναι αδιάψευστοι μάρτυρες. Ενα οχτάωρο που κατακτήθηκε με αίμα καταργήθηκε χωρίς να ματώσει μύτη.

Αυτή είναι η κατάντια του συνδικαλιστικού κινήματος. Είστε βολεμένοι του συστηματος και ενώ ο ίδιος ο Υπουργός Εργασίας δηλώνει αναρμόδιος για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα γιατί το μνημόνιο των Βρυξελλών του διαμυνήει το τι θα κάνει, εσείς κάνετε απεργία. Είναι ολοφάνερο ότι δίνετε παρόν ότι υπάρχετε. Βέβαια έχετε το σκοπό σας. Μπορεί να βρεθείτε στο κοινοβούλιο και να πάρετε από μια καλή σύνταξη.

Σας προειδοποιώ, μην τύχει και βρεθούμε φάτσα φάτσα σε καμμιά πολιτική σας εμφάνιση, όσους γορίλες και αν διαθέτετε το γιαούρτωμα δεν θα το γλυτώσετε. Αλλωστε δεν μας έχει μείνει τίποτα να μπορούμε να αγοράσουμε εκτός από το γιαούρτι. Γιατί όσο για το σκοινί που είπε ο Λένιν που ο καπιταλισμός θα μας πουλήσει για να τους κρεμάσουμε όπως δείχνουν τα πράγματα μάλλον θα το χρησιμοποιήσουμε για τον ευαυτό μας.

Θηλιά μας ετοίμασαν, τσεκούρι και μπαλτά για τους λαούς χαλκεύουν τα πιο σκληρά δεσμά.

ΠΑΜΕ όπως πάμε, πάμε για φούντο. Αλλάξτε ρότα. Μην ταλαιπωρείτε το κόσμο για να δείξετε ότι υπάρχετε. Σήμερα στις στάσεις των λεωφορείων και του μετρό δε βρίζανε το Λοβέρδο ούτε το Παπανδρέου, οι ταλαιπωρημένοι εργαζόμενοι βρίζανε εσάς, και θέλετε ακούσετε πως σας αποκαλούσαν? Αγύρτες.

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

ΟΙ ΑΝΗΘΙΚΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ..

Ο κατέχων τη ποινική δικονομία δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει τους κανόνες ηθικής. Το διαβεβαιώνει ο κύριος Βουλγαράκης με αφορμή κάποια ενέργειά του που τον εμπλέκει με το ποινικό νόμο. Το είπε καθαρά ότι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό. Δεν θα επιχειρήσω να εισέλθω στο κυκεώνα της δικαιοσύνης. Σε αυτό που θα επιμείνω είναι η ηθική υπόσταση του καθενός μας αρχίζοντας από τον ευαυτό μου.
Το ότι διατηρώ καθαρό το ποινικό μου μητρώο δεν πάει να πει ότι είμαι και ηθικός. Οπως διδάχτηκα και γαλουχήθηκα περί ηθικής, από γονείς, δασκάλους και προπαντός από τον παπά.

Εκείνο που αναζητούμε αυτή τη στιγμή είναι τι ακριβώς εννοούμε με ηθική. Τι είναι ηθικό και τι ανήθικο. Εδώ επεμβαίνει η λογοτεχνία και η ρητορική πλέκοντας το εγκώμιο της ηθικής και μεταφέροντας σε όλα τα μήκη και πλάτη στη γη, στιγματίζοντας την ανηθικότητα αρχίζοντας από τον γυναικείο κόλπο και φτάνοντας στο ανδρικό πέος. Ο άνθρωπος έχτισε πολιτισμούς, κοινωνίες, κράτη βασισμένα πάνω "στην ωραιότητα της παρθενία σου" , γνωστή η ψαλμωδία, που συνδέεται απόλυτα με την ηθική και υπερασπιζόμενη αυτή την έννοια εγιναν και γίνονται εκλήματα.
Η ψευδοηθική. Που καλύπτει την αληθινή φύση του ανθρώπου. Το ψέμα που εξυπηρετεί έναντι της φυσικής τάξης των πραγμάτων.

Μια παρόμοια ψευδοηθική διαπιστώνουμε στο ελληνικό κοινοβούλιο. Εκεί όπου λαμβάνονται αποφάσεις που δυστυχώς κρίνουν τις τύχες όλων μας. Η ηθική είναι ανύπαρκτη κι έχει επικρατήσει η ψευδοηθική που είναι αυτό που βιώνουμε όλη μας τη ζωή. Το δε ψέμα είναι κατωχυρομένο με τον ποινικό νόμο. Μένει ανεξέλεγκτο σε βασικά ζητήματα που αφορούν την ιδια τη ζωή ακόμα και σε υπαρξιακά ζητήματα, συνδέεται με συμπεριφορές και οικονομικο-πολιτικές θεωριες με βασικό στόχο τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας.

Ετσι καθιερώνονται ιδεολογίες και δόγματα που μένου στερεότυπα χωρίς να ακολουθούν τις εξελίξεις που υφίσταται η φύση και ο άνθρωπος, σε σημείο όλο αυτό το οικοδόμημα των χιλιετηρίδων να παρουσιάζει φοβερές ατέλειες και ασυναρτησίες χωρίς δυνατότητα να πείθει για το αληθές.

Ολοι μας τώρα πια γνωρίζουμε και βιώνουμε την ανατροπή της συνειδητοποίησης πως ηθική, θρησκεία, πατρίδα και ότι άλλο καθορίζει τη ζωή μας τα δημιούργησε ο άνθρωπος για να κουστοπορεύσει την άδεια του ζωή και οι περισσότερες δημιουργίες του θα ήταν χρήσιμες αν είχαν αξιοποιηθεί σωστά. Δυστυχώς η αμφισβήτηση όλων αυτών κινεί τα βήματά μας στο εγώ τι κάνω. Αυτό που ζούμε αυτές τις μέρες παρακολουθώντας την σωρία οικονομικών σκανδάλων από εκλεγμένους λωποδύτες που για άλλο τους επελεξε ο λαός και άλλο βγήκαν είναι ότι όση προσπάθεια και να καταβάλει η βουλή των ελλήνων να διορθώσει, πολλοί βουλευτές όλων των παρατάξεων προβάλλουν τον ευαυτό τους ότι δεν είναι ανήθικοι.

Ομως ο ποινικός νόμος σας καθιστά συνενόχους και γιατί όχι και κλεπταποδόχους είτε γιατί δεχτήκατε κλοπιμαία είτε σαν νομικά πρόσωπα που καλύψατε τους ενόχους. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο αναγκαίο να ερωτηθεί ο λαός για όλα αυτά που συμβαίνουν στο ελληνικό κοινοβούλιο. Κάνετε το συντομώτερο εκλογές διαφορετικά είστε είστε ανήθικοι, είστε ψεύτες κι ο ελληνικός λαός το διαισθάνεται.

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

ΟΙ ΜΑΓΚΟΥΡΟΦΟΡΟΙ

Οι μαγκουροφόροι ήταν το παρακράτος. Χρησιμοποιούταν από τον εκάστοτε πολιτικό φορέα μέσω του τοπικού κοματάρχη. Ειδικά στην επαρχία, σε κάθε πολιτική αναμέτρηση. Δεν ήταν ενιαίο σώμα. Μοιράζονταν σε ομάδες που κάθε ομάδα διοικούτο από το κοματάρχη.
Ο μαγκουροφόρος είχε ιδεολογία και αιτιολογούσε τη παρουσία του ισχυριζόμενος πως "όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος". Αγνωστο πόσα κεφάλια είχαν σπάσει με το αιτιολογικό του ισχυρισμού τους και δεχτήκανε τον κανόνα της ιδέας του μαγκουροφόρου.

Τώρα ο θεσμός αυτός σιγά σιγά έχει ατονίσει και τη θέση του την έχει καταλάβει επάξια η τηλεόραση χωρίς να σου σπάει το κρανίο σου, σου διοχετεύει ότι τη συμφέρει με επιστημονικό τρόπο και αρκετά πολιτισμένα. Εχει γίνει στη κατοικία μας τακτικός θαμώνας του καφενείου. Πολλές φορές εαν χρειαστεί γίνεται και συνομιλητής μας και ούτε καν υποψιάζεσαι ότι θέλει να μας υποτάξει και να μας μετατρέψει σε αγέλη προβάτων. Η τηλεόραση είναι ο στυλοβάτης του καθεστώτος. Την κατευθύνουν καλοπληρωμένοι γκεμπελίστες. Ενα από τα βασικά της στοιχεία είναι η ομορφιά. Ετσι υποχρεόνομαι να υπενθυμίσω τη λαϊκή παροιμία "η ομορφιά είναι μπάλωμα και η γνώση είναι βασίλειο"

Η τηλεόραση υπερτερεί σε ομορφιά σε αυτό που δεν μπορείς να φτιάξεις. Κι επειδή το κράτος είναι ανύπαρκτο στην απουσία του προβάλλεται η τηλεόραση σε σημείο να εξασκεί δρυμίτατη κριτική στον πολιτικό κόσμο φτάνοντας στο πρωθυπουργό για να του υπενθυμίζει σε αυστηρό ύφος ότι δεν εφαρμόζει τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Η συμπαγνία είναι χοντροκομμένη φάρσα και νομίζεις ότι βρίσκεσαι στο απόγειο της δημοκρατίας να διαπληκτίζεται ο πρωθυπουργός με το δημοσιογράφο για προβλήματα που αφορούν το λαό. Το αποκορύφωμα είαι η κατανόηση που πρέπει να έχει ο λαός για τα μέτρα λιτότητας που μας επιβάλανε, γιατί υπάρχει λένε κίνδυνος εάν τα μέτρα δεν εφαρμοστούν να μας επιβάλλουν κυρώσεις.

Οι απειλές αυτές γίνονται ακριβώς με τη παλιά μέθοδο του μαγκουροφόρου. Θέλω να τους γνωστοποιήσω όμως ότι η μαγκούρα έχει δυο άκρες. Είναι εύκολο να σας την πάρει ο λαός από τα χέρια σας και να τη στρέψει στο άδειο το κεφάλι σας γιατί ίσαμε αυτή τη στιγμή αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι με ζήλο προστατεύετε τα υπάρχοντα των προνομιούχων που τα απέκτησαν χωρίς τον ιδρώτα του προσώπου τους. Αλλωστε κι εσείς που κυβερνάτε δεν στερείστε αγαθών, όπως στερείτε τον επιούσιον άρτον ο λαός. Αλίμονο αν διαπιστωθεί θάνατος από ασιτία. Το βραδύκαυστο φυτίλι που σιγοκαίει θα μετατραπεί σε ακαριαίο κι εμείς που έχουμε ιδία πείρα γνωρίζουμε καλά πως πολλαπλασιάζονται τα σαρανταπεντάρια και πόσο η ζωή υποβαθμίζεται. Το πρώτο βήμα έχει γίνει. Εχει κυριαρχήσει η αβεβαιότητα του αύριο και το μυαλό θολώνει. Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης καταργεί κανόνες ηθικής. Δεν το εύχομαι να το ξανακούσω τώρα στα γεράματά μου να τραγουδά ο λαός "ντροπή στον εργάτη στο σκλάβο ντροπή, στο αίμα αν δεν πνίξει μια τέτοια ζωή".

Θα έπρεπε αυτοί που εξασκούν εξουσία να είναι υπολελειμμένοι στο νου ή τόσο διεφθαρμένοι που γίνονται επικίνδυνοι . Θέλω να επισημάνω κάτι δε, από τις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Οι διοργανωτές των συγκεντρώσεων κατέχονται από το φόβο της προβοκάτσιας και κινδυνεύουν άθελά τους να προβοκάρουν οι ίδιοι τον ευαυτό τους. Το δίλημμα που τίθεται είναι πολύ σοβαρό και επιβάλλεται να βρεθεί λύση το συντομότερο. Η μορφή του αγώνα καθορίζεται από τις ανάγκες του λαού και όλα δείχνουν ότι ο λαός δηλώνει παρόν και διεκδικεί και πρέπει να αισθάνεται ότι βρίσκεται σε ώρα μάχης διαφορετικά φωνάξετε ένα παππά να μετατρέψουμε τις πορείες σε λιτανείες, όπως γίνεται στα χωριά για να βρέξει και να περιμένουμε τη βράβευση από τους τυράννους του λαού.

Οχι αγαπητοί μου, τα μέτρα που επιβάλανε και θα επιβάλλουν ακόμα χειρότερα, και με το θράσος που κυβερνάνε τη χώρα σαν στυγνοί απατεώνες γιατί περί αυτών πρόκειται, επιβάλλουν ή άμεσα εκλογές ή ο αγώνας μετατρέπεται στην αποκατάσταση της δημοκρατίας. Ψωμί, παιδεία, ελευθερία και πάλι.

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΙ!

Παρακολουθώντας τη συνεδρίαση από τη τηλεόραση , κι έχοντας παρακολουθήσει πολλές συνεδριάσεις και σε χρόνια που απαιτούσαν μεγάλη υπευθυνότητα, έχω βγάλει τα συμπερασματά μου.

Χθες η Βουλή ήταν το κάτι άλλο. Είχε μετατραπεί σε μειοδοτικό διαγωνισμό. Δεν θα μπορούσε κανείς να το διανοηθεί, Πρωθυπουργός της Ελλάδας να δηλώνει ότι το νομοσχέδιο που έφερε για ψήφισμα και μειώνει τις πενιχρές συντάξεις, τους μισθούς, του το επιβάλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΠΟ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΗ.
ΑΡΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ.
Και όποια προσπάθεια να καταβάλλετε να παρουσιάσετε διαφορετική εικόνα ματαιοπονείτε.

Είναι εμφανές "γαλέτα και πήδημα" ή "αξιοπρέπεια και αγώνας"
Να διατηρήσουμε όλα αυτά που συγκροτούνε τον έλληνα.

Λόγω της ηλικίας μου των 82 χρόνων έζησα τη κατοχή. Γνωστό ότι πεινάσαμε. Πολλοί όμως υπέκυψαν "στη γαλέτα". Η πλειοψηφία όμως του λαού κράτησε την αξιοπρέπειά της με την ανεπανάληπτη εθνική αντίσταση την οποία κατά τον ισχυρισμό του παππού σου "την έβαλε στο τσουβάλι" (Βουλη 1958).

Ηταν κατάπτυστος. Η αρετή των ελλήνων δεν τσουβαλιάζεται, αξιοποιείται και προβάλλεται προς μίμηση και εάν χρειαστεί επαναλάμβανεται.

Κύριε Παπανδρέου, ολισθαίνετε και θα ξεπεράσετε και τον παππού σας σε ανούσιες πράξεις.
Κανένας δεν γλύτωσε τη τιμωρία.

Οσοι αυτή την ώρα αντισταθούν με ηθική και αξιοπρέπεια θα κρατήσουν τη σημαία μπροστά για τους νέους αγώνες για τη λευτεριά της πατρίδας μας.
Εσείς θα συναντηθείτε με το παππού σας στη γαλαρία της ιστορίας.

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

ΚΑΤΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.

Κατάρες

Τη μαύρη μου κατάρα να έχεις. Χρυσό να πιάνεις χώμα να γίνεται. Οτι μου έκανες από το θεό να το βρεις. Να σέρνεσαι σαν το φίδι. Οσοι σε βλέπουνε να σε λυπούνται. Να σε φάνε τα κοράκια. Βρύση με νερό να μην βρεις στο δρόμο σου να ξεδιψάσεις. Ο θεός να αποτρέψει τα μάτια του από πάνω σου. Ο σατανάς να σε κάνει δικό του. Χαρά μη δεις στα σκέλια σου.

Ρε αθεόφοβε ξέρεις πόσος κόσμος θα πεθάνει προ της ώρας του? Ξέρεις πόσος κόσμος θα πεινάσει? Ξέρεις ρε αθεόφοβε ποιους αφήνεις νηστικούς? Αυτή τη γεννιά που στέργιωσε την Ελλάδα. Αυτή που έχτισε την Αθήνα. Που κουβάλαγε μπετόν με το τενεκέ στον ώμο. Που η τροφή τους ήταν τα περίφημα πλατάρια, τα φτερά από τα κοτόπουλα. Αυτοί που κολατσίζανε στη σκαλωσιά. Αυτή που πήγαιναν με τα πόδια Αθήνα-Πειραιά.

Κατάρα λοιπόν στους δολοφόνους.

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΠΑΤΖΗ..

Παπανδρέου παπατζή χίτης ήσουν κι εσύ φώναξε ο αδούλωτος λαός της Αθήνας το 1944 στον Γεώργιο Παπανδρέου, όταν ο Σκόμπυ τον χρησιμοποιούσε σαν Πρωθυπουργό κι αφού έκανε τη δουλειά του τον έφτυσε και χάθηκε σχεδόν για μια δεκαετία, κουβαλώντας μαζί του το έγκλημα του εμφυλίου πολέμου. Πληρώνοντας ο ελληνικός λαός τη μωροδοξία του.

Κάτι τέτοιο υποψιάζομαι συμβαίνει με τον εγγονό του. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο παππούς μας έσωσε από το κομουνισμό κι ο εγγονός θα μας σώσει από την οικονομική καταστροφή. Βασικό στοιχείο είναι η μωροδοξία τους και θέλω να σας ρωτήσω εάν πιστεύετε στ΄αλήθεια ότι αυτό είναι εφικτό με τα 150 δις που θα πάρουμε σε δάνειο. Οτι θα λυθεί το οικονομικό μας πρόβλημα. Εαν το πιστεύετε επιοικώς θα σας καταλογήσω ότι είστε αφελείς.

Ξέρετε υποψιάζομαι τη γελοιοποίηση που έπαθε ο παππούς από το Σκόμπυ που τον υποχρέωσε να κοιμάται μαζί με τους δοσίλογους και τα μαυραγορίτες της κατοχής και να έχει στενή συνεργασία μαζί τους, ο Γιωργάκης θα πάθει κάτι χειρότερο. Αφού τα καταφέρει και πάρει το πολυπόθητο δάνει θα τον στείλουνε για βρούβες στο κάμπο που φυτρώνουν την άνοιξη.

Κύριε πρωθυπουργέ με τις ενέργειές σας που κάθε άλλο μπορούν να φέρουν εκτός από σωτηρία και διέξοδο στα προβλήματα του λαού, αφού όλες οι ενδείξεις πιστοποιουν ότι σας έχουν βάλει στο λούκι κι εκμεταλεύτηκαν τη μωροδοξία σας όπως και ο Σκόμπυ το παππού σας, το ίδιο θα πάθετε και θα πάρετε το δρόμο το γνωστό. Οπως οι πολεμικές αποζημιώσεις, το σχέδιο Μάρσαλ, οι επιδοτήσεις Ντελόρ και το πιο αισχρό τα ταμεία των συνταξιούχων, σε εσένα θα σου καταλογήσουν ευθύνες και σύντομα θα σε στείλουν από εκεί που ήρθες.

Εσένα τι σε νοιάζει η μωροδοξία σου θα έχει αίσιο τέλος αφού χρημάτισες πρωθυπουργός φέροντας στη πλάτη σου όλη αυτή τη κατάρα του λαού. Κύριε πρωθυπουργέ πρέπει να γνωρίζεις ότι η ιστορία έχει τις δικές της επιλογές και ως γνωστον διαθέτει εξώστη και γαλαρία και πλατεία μόνο για τους εκλεκτούς. Εκεί κάπου θα συναντηθείς με το παππού σου είμαι σίγουρος στη γαλαρία, γιατί είναι γνωστό ότι η ιστορία κυνηγάει το ψέμα και προβάλει την αλήθεια τελικά. Και οι δυο σας είστε ελλειπείς απέναντι στην ιστορία. Παππούς και εγγονός δυστυχώς. Οι ψεύτες δεν βλάπτουν μόνο τον ευαυτό τους, πολλές φορές καταστρέφουν λαούς.

Καλά δεν έχετε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς έχετε πάθει. Οτι σας έβαλαν να βγάλετε το φίδι από τη τρύπα? Δεν διδαχτήκατε τίποτα από την ιστορία? Δεν μπορέσατε να καταλάβετε το ελάχιστο από όσα έπαθε ο παππού σας? Λυπάμαι, αλλά σύντομα θα διαπιστώσετε ότι δεν ήσασταν ποτέ πρωθυπουργός αλλά ένα πιόνι στο σκάκι. Εαν αυτό σας ικανοποιεί συνεχίστε να παριστάνετε το πρωθυπουργό.

Αλίμονο σ΄αυτούς που σε ψήφισαν.
Είναι γνωστό το ανέκδοτο "άλλο μου δείξες κι άλλο μου βάλες"

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΡΕ ΠΟΥ ΤΑ ΒΡΗΚΕ

Το τίτλο του κειμένου τον παίρνω από ένα χρονογράφημα του αείμνηστου Ψαθά που έγραφε τότε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ. Ρε που τα βρήκε που τα βρήκε και απάντηση δεν έπαιρνε στο ερώτημά του.


Βρισκόμαστε στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα και όλα γύρω μας φαίνονται ξεθωριασμένα. Ότι κληρονομήσαμε από τον περασμένο αιώνα ζητά λύσεις και έχει το στίγμα του επείγον. Δεν είναι ώρα να γίνουν συγκρίσεις, εάν όμως δεχτούμε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, θα καταβληθούμε από μελαγχολία για το τι μέλει γενέσθαι.


Αυτό που τρομάζει τον καθένα μας είναι η ανεργία και θέλουν να την τοποθετήσουν ότι έχει διακυμάνσεις. Έτσι αποφεύγουν το σωστό μέγεθος σε ανέργους. Οι άνεργοι είναι συνυφασμένοι με την ελεύθερη αγορά που είναι επιφορτισμένη με ανεξέλεγκτες κλοπές και καταχρήσεις. Κάτι που δεν μπορούσε να το προβλέψει ούτε ο Μαρξ που εντοπίζει την υπεραξία και συμπληρώνει το κεφάλαιο.


Εδώ η ελεύθερη αγορά έχει ξεπεράσει κάθε όριο λογικής. Γίνεται λαβύρινθος και αναζητούμε το νήμα της Αριάδνης για να βρεθούμε στην έξοδο. Ένα που πρέπει να αναζητήσουμε είναι ο ηγέτης. Ο περασμένος αιώνας δεν μας άφησε κληρονόμο σε κανέναν τομέα, ούτε ιδεολογικό ούτε πολιτικό, ούτε οικονομικό. Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω με σαφήνεια εάν ο ηγέτης γεννιέται ή φτιάχνεται στο διάβα της ζωής.


Αυτό που πιστεύω είναι ότι πρέπει να υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα και να δημιουργούνται συνθήκες για ακραίες λύσεις ακόμα και επαναστάσεις κι εκεί αναδεικνύεται ο ηγέτης. Πλαισιωμένος με συνθήματα που δίνονται στο λαό και τα κάνει σημαία.


Είναι γνωστό το σύνθημα που προβλήθηκε από τον Μαρξ και το έκανε επανάσταση ο Λένιν. Προλετάριοι όλου του κόσμου ενωθείτε. Χωρίς να παραλείπουμε τον Χίτλερ με την άρια φυλή.


Πολλά συνθήματα ακούστηκαν σε μεγάλη ένταση και επέφεραν λύσεις σε μεγάλα προβλήματα. Εμείς δεν αναζητούμε λοιπόν μόνο ηγέτη , αλλά θέλουμε να συνοδεύεται από συνθήματα και όπως όλα δείχνουν, έχουν στερέψει οι πηγές.


Αυτό που μας έχει μείνει είναι ο πατριωτισμός των ελλήνων και επειδή σε κάθε εποχή υπάρχουν συγκεκριμένα προβλήματα, θα πρέπει ο πατριωτισμός να προσαρμόζεται ανάλογα. Στη προκειμένη περίπτωση πρέπει να δοθούν ορισμένες εξηγήσεις για τη κατάντια που έχει η χώρα μας . Η φράση κατάντια τα συμπεριλαμβάνει όλα μέσα και πρέπει να καταγγείλουμε θεούς και δαίμονες γιατί θα βρισκόμαστε σε φαύλο κύκλο και πάντα σε αδιέξοδο, υποταγμένοι, άμοιροι και άβουλοι περιμένοντας το μάνα εξ΄ουρανού.


Και ο πατριωτισμός των ελλήνων σιγά σιγά θα ατονήσει ωσότου σβήσει τελείως, γιατί καθένας μας θα αισθάνεται ότι υπερισχύει η λωποδυσία και η απάτη. Τότε ο πατριωτισμός αχρηστεύεται ή εξελίσσεται σε επανάσταση. Εδώ ακριβώς αναδύεται ο ηγέτης που δεν θα έχει κομματική ταυτότητα παρά μόνο πατριωτισμό. Ο ηγέτης που θα έχει την καθαρότητα της δικαιοσύνης αποκτώντας το ηθικό έρεισμα και την έγκριση του λαού. Τότε τον περιμένει η ιστορία. Τον περιμένει ο ιστορικός να τον κατατάξει στους τιμημένους του έθνους. Τότε δικαιούται έναν ανδριάντα που θα τον στεφανώνουν αυτοί που δικαίωσε. Εκείνοι που τους είπε ότι έχουν κι αυτοί δικαίωμα στη ζωή και θα τον βρίζουνε οι λωποδύτες και κάθε παράσιτο της κοινωνίας, κάθε κοιλιόδουλος, κάθε σκουλήκι.


Θέλω να αναφέρω κάτι που γνώρισα όταν υπηρετούσα τη θητεία μου στο στρατό ως κληρωτός. Το 1950, δύσκολα χρόνια, και πολύ περισσότερο για όποιον είχε προσφορά στην εθνική αντίσταση. Είναι γνωστό το κάψω του στρατοπέδου που προμήθευε ότι είχες ανάγκη. Εκεί σε κάποιο σημείο του τοίχου ήταν αναρτημένη μια πινακίδα που αναφερόταν στην προσφορά. Μια ανακοίνωση που με εύρισκε σύμφωνο και έλεγε επί λέξη

«ο άνθρωπος δεν επλάστη μόνο για την ηδονή, επλάστη για τον ηρωισμό και τη δημιουργία»


Τη διαπίστωση αυτή την αξιοποιούσα και πολλαπλασίαζα τις υποχρεώσεις και τη σωστή της χρήση επειδή δεν είχα απομακρυνθεί από τα γνωστά γεγονότα του εμφυλίου και όσοι είχαμε υποστεί τους λανθασμένους ηρωισμούς χρειαζόμασταν πολύ κουράγιο για να δεχτούμε τις καθαρές έννοιες του ηρωισμού και της δημιουργίας. Το αναφέρω αυτό γιατί έχει ομοιότητες με τον πατριωτισμό των ελλήνων στην τρέχουσα κατάσταση που έχει επικρατήσει στη χώρα μας.


Η αβεβαιότητα του αύριο επιβαρύνεται από ασύστολα ψεύδη τουλάχιστον για εμάς που έχουμε ελλιπή μόρφωση. Είναι γνωστό ότι ο ψεύτης και ο κλέφτης το πρώτο χρόνο χαίρονται και αυτό θεό φοβίζει που θα έλεγε και η γιαγιά μου. Κάνατε ιδανικό τη ψευτιά και τη κλεψιά και τη χαιρόσαστε. Μια συμβουλή από τη πείρα που αποκτάς όταν διανύεις τα ογδόντα σου χρόνια . Εντοπίζω τα σφάλματα που διέπραξαν οι πολιτικές ηγεσίες και από αυτά το σοβαρότερο και ασυγχώρητο είναι ότι δεν υπολόγισαν τις συνέπειες που θα εμφανιζόντουσαν όταν δεν καλύπτονταν τα πράγματα πλέον από το μπαμπούλα του κομουνισμού. Πολύ περισσότερο στον οικονομικό τομέα. Αυτό που βιώνουμε εάν δεν είχε γίνει η ανατροπή αυτή ερωτώ θα είχαμε την ίδια μεταχείριση και απαξίωση από τους συμμάχους?


Ασφαλώς όχι. Αυτό έπρεπε να έχει προβλεφθεί και να έχουν ληφθεί ανάλογα μέτρα που να ισορροπούν προπαντός στον οικονομικό τομέα. Η συσσώρευση χρέους στα υψηλά μεγέθη είναι το σύνδρομο ότι θα μας βοηθήσουν γιατί μας έχουν ανάγκη. Αυτή τη φορά ατυχήσαμε. Τουλάχιστον εάν είχαμε αντιληφθεί σωστά τι θα γινόταν θα είχαμε αποφύγει τον εξευτελισμό.


Προσέξτε τώρα μην επιχειρήσετε να εξασφαλίσετε μια ευνοούμενη τάξη αδικώντας τη πλειοψηφία του λαού και δημιουργήσετε μεγάλες αποστάσεις και διαφορές με μια χτυπητή πλουτοκρατία. Με τόσο μεγάλες ταξικές διαφορές θα οδηγηθούμε σε τραγωδία και είναι γνωστό που τερματίζονται οι τραγωδίες. Εάν δεν τις προλάβεις τερματίζονται στο Γουδί. Προσέξτε γιατί οι νέοι δεν είναι αδιάφοροι. Παρακολουθούν τα τεκταινόμενα και αμφισβητούν τους πάντες και είναι πεισμωμένοι και όλο πιο πολύ απομακρύνονται από τον θεό γιατί γνωρίζουν ότι συν Αθηνά και χείρα κίνει. Μη βρεθούμε προ εκπλήξεων. Η πείρα μου με οδηγεί σε σκέψεις που εύχομαι να μην συμβούν γιατί όλα κάπως έτι ξεκίνησαν κάθε μια φορά...

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ Η ΙΘΑΚΗ ΤΟΥ.

Παρακολουθώντας τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα που συνδέονται με κέντρα αποφάσεων στον παγκόσμιο ιστό και τον Πρωθυπουργό να ακολουθεί το δρομολόγιο του ομηρικού Οδυσσέα, προσπαθώ να εντοπίσω σε ποιο σημείο βρίσκεται με το κανό του. Εάν έχει ξεπεράσει τις συμπληγάδες πέτρες, εάν έχει τυφλώσει τον Κύκλωπα, εάν είναι παγιδευμένος στο νησί της Κίρκης και έχει μείνει υποχείριο του ραβδιού της.

Εχουν περάσει 65 χρόνια που έληξε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, που με τη λήξη του ακολούθησε ο εμφύλιος. Το βασικο στοιχείο του εμφυλίου ήταν η αντιμετώπισης της απειλής του κομουνισμού από τον οποίον απειλούταν η χώρα. Η πολιτική ωριμότητα όμως του παππού του που εντοπίζει τον κίνδυνο στο διαβρωμένο λαό και χωρίς ενδοιασμούς και υπεκφυγές θα το φωνάξει δυνατά "δεν επιλέγουμε τύραννο, τη τυρανία χτυπάμε". Κύριε πρωθυπουργέ μήπως πρέπει τώρα κι εσείς να φωνάξετε δεν επιλέγουμε τοκογλύφους τη τοκογλυφία χτυπάμε?

Πρωτεύον βέβαια είναι να ελευθερωθείτε από την Κίρκη, κομμάτι δύσκολο, αλλά όχι αδύνατον. Αρκεί να συνειδητοποιήσετε ότι είστε απόγονος του Οδυσσέα. Εκείνο που διαπιστώνω είναι ότι ο λαός περιβάλλεται από ποικιλλία τυράννων που χωρίς δισταγμούς γίνονται διαχειριστές της ζωής μας. Ακολουθώντας τακτικές προστατών σε γυναίκες ελευθέρων ηθών στη λαϊκή έκφραση τακτικές μπουρδέλου.

Παραμένει αδιευκρίνιστος ο ρόλος του Πρωθυπουργού και επειδή κάθε κρίση είναι σταυροδρόμι με την ιστορία και όση καλή πρόθεση και να έχετε εκείνο που μετράει είναι η σωστή έκβαση στη λύση των προβλημάτων, σε αυτό το σημείο που βρισκόμαστε, λάθη δεν επιτρέπονται και αν συμβούν δεν θα λησμονηθούν. Στιγματίζονται από την ιστορία.

Τελειώνοντας θέλω να υπενθυμίσω στο Πρωθυπουργό, ότι εμείς οι διαβρωμένοι από το μίασμα του κομουνισμού κατά τον παππού σου και όπως μας είχε κατατάξει σε τυράννους, η γενιά της αντίστασης, της ΕΠΟΝ και του ΕΛΑΣ στα γνωστά Δεκεμβριανά, όταν είχαμε εμπλακεί σε άνισο πόλεμο με τους εγγλέζους υπερασπιζόμενοι την ανεξαρτησία της χώρας, τραγουδούσαμε ένα τραγούδι που αυτή τη στιγμή είναι επίκαιρο. Με απλά λόγια δείχνει την ορθότητα του αγώνα μας, την ιδέα μας για την πατρίδα, την αξιοπρέπεια του λαού που αξίζει να ακουστεί και τώρα.

"Δεν μας λιγουριάζουν των εγγλέζων οι κονσέρβες, οι σοκολάτες και το άσπρο ψωμί, θα συνεχίσουμε ακόμα στη μπομπότα, χυλοτριφτάδες και όχι κατοχή"

Το τελευταίο στιχάκι θα το παραλείψω αποφεύγοντας ακρότητες παρόλο που ήταν αλήθειες.

Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΔΟΞΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΑΝΘΙΜΕ.

Κυρήγματα με νόημα από το σεβαστό Μητροπολίτη Ανθιμο. 28.3.10 από τον άμβωνα της εκκλησίας, προβάλλοντας τη ρητορική του ικανότητα, συμπληρώνοντας με τις ιστορικές του γνώσεις, προκαλώντας το θαυμασμό του χριστιανικού ακροατηρίου του που παρακολουθούσε με σεβασμό.

Εγώ στο άκουσμα του λόγου του, ότι η Ελλάδα έμεινε 400 χρόνια χωρίς κράτος αλλά ούτε μια μέρα χωρίς θρησκεία σας διαβεβαιώ συγκλονίστηκα. Και ήταν για μένα φοβερή αποκάλυψη και δικαίωνε όλους αυτούς που ισχρυρίζονται ότι το κρυφό σχολειό ήταν μυθοπλασία και το λάβαρο της Αγίας Λαύρας ήταν ένα παραμύθι επίσης.

Σεβαστέ μου δέσποτα, 400 χρόνια σκλαβιάς από την οθωμανική αυτοκρατορία όπους στην Ελλάδα αφαιρέθηκε η έννοια κράτος και εξουσία και άφησε άθικτο το θρήσκευμα? Τότε σεβαστέ μου δεσπότη, κάτι άλλο θα συνέβη και προβληματίζομαι και θα ανατρέξω σε αυτούς που κατά καιρούς σας αμφισβητούν για την προσφορά σας και σας κατηγορούν ότι είστε σφετεριστές του ξεσηκωμού του έθνους και όχι αγωνιστές.

Δηλαδή κινείστε ανάμεσα στους κοτσαμπάσηδες, τους προύχοντες και στους συμβιβασμένους. Για μένα είναι εύκολο να το εξηγήσω, γιατί όπως είναι γνωστό η ιστορία επαναλαμβάνεται και φαντάζομαι κάτι ανάλογο που συνέβη με την γερμανική κατοχή εάν αφαιρέσουμε ορισμένες εξαιρέσεις από τον κλήρο όπως π.χ. ο Ηλείας Αντώνιος και μερικούς άλλους.

Σας υπενθυμίζω το κράτος ήταν παρόν και αντιπροσωπεύετο από αρματωλούς και κλέφτες, από ασυμβίβαστους επαναστάτες που ελευθέρωσαν την Ελλάδα. Την Ελλάδα των σοφών, εκείνη που δημιούργησε τον ανεπανάληπτο πολιτισμό. Την πατρίδα που υπερασπίστηκε ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες και υπερασπιζόμαστε κι εμείς μέχρι σήμερα.

Σεβαστέ μου δεσπότη, τιμώ τον λόγο σου και δεν μου επιτρέπει η αγωγή μου να ολισθήσω στην ασέβεια όμως σε αυτό το συλογισμό σας ότι 400 χρόνια σκλαβιάς επί τουρκοκρατίας έλειπε το κράτος σε αντίθεση με τη θρησκεία που ήταν παρούσα, γνωρίζω ότι έχετε πανεπιστημιακή μόρφωση και δεν μπορώ να το εξηγήσω σε τι αποσκοπεί αυτός ο ισχυρισμός. Ενα ολισθηρό σκεπτικό ότι όλοι οι άλλοι ήταν απόντες και μόνο η θρησκεία ήταν παρούσα. Δεν ταιριάζει η πονηριά χωρικού σε πνευματικό άνθρωπο, δείχνοντας πονηριά, γιατί αναφέρεστε αόριστα στη θρησκεία και κρύβετε την αλήθεια ότι πήγαινε δηλαδή το φαγοπότι καπνός γι΄αυτό κράτησε η σκλαβιά στους έλληνες 400 χρόνια.

Σας συνέφερε ότι θα ξεχαστεί η Ελλάδα, δυστυχώς οι όχι γρεκοί έλληνες σήκωσαν κεφάλι. Αγνοώντας ή παραποιόντας την ιστορία θέλετε να είστε πρώτοι και δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι η αγραμματοσύνη στο λαό μας έχει σχεδόν εκμηδενιστεί από ζήτημα γραφής και ανάγνωσης. Οι έλληνες ξεφυλίζοντας βιβλία αναζητούν αλήθειες και ψάχνοντας θα συγκρουστούν με το ψέμα. Τότε θα υποχρεωθείτε να τους εξηγήσετε τι παπάδες είναι αυτοί που δείχνει το φιλμάκι του Γαβρά στο μουσείο της Ακρόπολης.

Εάν δεν το έχετε δει σας ενημερώνω όοτι δείχνει παπάδες να προσπαθούν να γκρεμίσουν την Ακρόπολη. Εκεί θα πρέπει να απολογηθείτε για ότι καταστρέψατε, ότι είχε δημιουργήσει η σμίλη του Ικτίνου και του Καλλικράτη. Εκείνο που δεν καταφέρατε και ούτε πρόκειται να καταφέρετε ποτέ, είναι να αφανήσετε την πνευματική Ελλάδα. Ετσι ελπίζατε και επί τουρκοκρατίας θρέφατε ευσεβείς πόθους με περίσσια ασέβεια στον ξεσηκωμό των ελλήνων και έρχεστε σεβαστέ μου δεσπότη Ανθιμε να μας υπενθημίστε ότι κράτος δεν υπήρχε ενώ το θρήσκευμα θριάμβευε.

400 ολόκληρα χρόνια τη λεφτεριά την έφερε ο Κολοκοτρώνης φορώντας στο κεφάλι του τη περικεφαλαία του Περικλή που συμβόλιζε τη συνέχεια της Ελλάδας. Η Ελλάδα θα συνεχίσει να διδάσκει πολιτισμό αυτόν τον πολιτισμό που είναι κατανοητός και τον αφομοιώνει το ανθρώπινο μυαλό. Τη δημοκρατία που διδάσκει την ελευθερία του πνεύματος. Τη δημοκρατία που δεν ταιριάζει με αυτούς που επεβαλλαν τις τυρανικές τους αντιλήψεις και απαίτησαν ότι είναι υποχρέωσή μας να τους προσκυνήσουμε.

Προσπαθείτε με διάφορα τεχνάσματα να συνδεθείτε με τη δόξα, ότι είστε οι συνεχιστές της πνευματικής Ελλάδας και αφού την διαχωρήσατε σε αρχαία ειδωλολατρική , κρατήσατε τη σύγχρονη, και βάζοντας στη Πνίκα τη ταμπέλα με το όνομα του διώκτη των χριστιανών και αργότερα του διώκτη κάθε λογικής, Παύλου, εκεί που εκφραζόντουσαν οι σοφοί έλληνες και βάλατε το όνομα του δούλου του θεού και φαίνεται σαν τη μύγα μέσα στο γάλα και σβήνει μπροστά στη θέα της πνευματικής Ελλάδας.

Και δεν υπάρχει κανένα περίσσευμα θαυμασμού γι΄αυτόν, από τα εκατομύρια επισκέπτες που θα παρελάσουν για να προσκυνήσουν το αθάνατο δημιούργημα των ελλήνων.

Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Ανήθικο είναι αυτό που παραβιάζει ότι έχει θεσπίσει και εφαρμόσει μια οργανωμένη κοινωνία και δυστυχώς όλοι μας σε μικρό ή μεγάλο βαθμό έχουμε γίνει χρήστες αυτής της ηθικής παράβασης. Εαν αποφασίσουμε να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες και να προσδιορίσουμε τι είναι ηθικό και τι ανήθικο θα διαπιστώσουμε πρώτα πρώτα τον ευαυτό μας φοβερά ανήθικο.

Και ναι μεν σε εμάς τους απλούς ανθρώπους μπορεί να δικαιολογηθούν πολλές μας ενέργειες που παραβιάζουν τους κανόνες της ηθικής, γιατί κάναμε κάτι χωρίς να γνωρίζουμε ότι διαπράττουμε κάτι ανήθικο. Οταν όμως η παράβαση γίνεται από αυτούς που είναι εντεταλμένοι να διασφαλίζουν τους κανόνες της ηθικής τότε η κοινωνία χωλαίνει και όλα θα εξαρτηθούν από τον βαθμό που έχει φτάσει η διαφθορά και η κατάπτωση.

Γι΄αυτό όταν άκουσα τον σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος να εντοπίζει το νόμο που θέλει να εφαρμόσει η νόμιμη κυβέρνηση εκλεγμένη από το λαό με σεβαστό ποσοστό για να εφαρμόζει την πολιτική της, όταν άκουσα να στιγματίζεται ο φορολογικός νόμος στο σημείο που περιλαμβάνει και την εκκλησία και ν λέει ο αρχιεπίσκοπος ότι αυτό είναι ανήθικο σας διαβεβαιώ ειλικρινά τρόμαξα. Προσθέτωντας και ότι ακατανόητο φτάνει στ΄αυτιά μας από συμμάχους καχύποπτους φίλους πρέπει καθένας να βγάλει όσο μπορεί σωστά συμπεράσματα.

Εγώ προσωπικά λόγω που πέρασα τα 80 μου χρόνια, θέλω να εκθέσω την πείρα μου που απόκτησα σε όλα αυτά τα χρόνια. Σκέψου να είχες αγωνιστεί για ελευθερία για πατρίδα για δίκαιη κατανομή του εθνικού πλούτου, για δημοκρατία και αναλογιστείτε όσοι κρατήσατε όπλο και αγωνιστήκατε για όλα αυτά τα ιδανικά όπως τα χαρακτήριζαν οι ήρωες της Αλβανίας, της εθνικής αντίστασης, του Ελ Αλαμέιν, του Ρίμινι, του Γράμμου και του Βίτσι, του εθνικού και του δημοκρατικού στρατού. Ελάτε μαζί όσοι βρισκόμαστε εν ζωή να φτιάξουμε μια διαθήκη και να την υπογράψουμε αλλά αφού πρώτα τη μελετήσουμε και διαπιστώσουμε που εμείς έχουμε σφάλει και διορθώνοντας τα σφάλματά μας και χρησιμοποιώντας τη πείρα μας να προτείνουμε όρους που θα είναι υποχρεωμένα τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να υπερασπιστούν.

Και η διαθήκη θα αρχίζει όπως εκφραζόταν από το λαό μας. Αφήνω ευχή και κατάρα εάν δεν την εφαρμόσετε να είστε καταραμένοι αν πάλι την εφαρμόσετε να συνοδεύεστε με την ευχή μας . Εγώ προτείνω αυτό που πιστεύω. Μπορείς να αποκτήσεις πλούτη και θέλεις να ζήσεις σε αυτη τη χώρα. Μπορείς να το κάνεις δεν θα σε ενοχλήσει κανείς με έναν όρο όμως. Πρώτα πρώτα να μην υπάρχει κανένας άνεργος, να μην υπάρχει κανένας πεινασμένος, να μην υπάρχει κανένας χώρος χωρίς ιατρική περίθαλψη και προπαντώς κανένας αναλφάβητος. Ολοι πρέπει να γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση. Ενας άλλος όρος που θα τονίζεται θα είναι για τους πολιτικούς ότι θα πρέπει να πραγματοποιούν στο ακέραιο τις προεκλογικές τους υποσχέσεις.

Εαν όλα αυτά και άλλα πολλά που θα βάλουμε χρήσιμα πάντοτε για το λαό μας θα πρέπει να τα υπερασπίζονται τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας εδώ ακριβώς πρέπει να τεθεί το ερώτημα και πρέπει να βρούμε λύση. Με ποιό τρόπο θα τα υπερασπιστούν? Πρέπει να τους υποδείξουμε και τον τρόπο που θα υπερασπιστούν αυτά τα ιδανικά. Κάθε εποχή έχει τον δικό της τρόπο κινούμενη ανάλογα με το σημείο παρακμής και διαφθοράς της κοινωνίας.

Αυτό που πρέπει να προσέξετε όμως αυτή τη φορά είναι ότι κάνετε να το κάνετε σαν ΕΛΛΗΝΕΣ. Ακόμα και επανάσταση σαν έλληνες. Αυτοί που θα αποφασίσουν να σας δικάσουν πρέπει να μην έχουν τη δυνατότητα άλλης επιλογής παρά μόνο ότι δικάζουν ΕΛΛΗΝΕΣ. Τότε θα έχετε καταφέρει να κερδίσετε το λαό και όχι μόνο μπορεί να κερδίσετε και τον στρατό. Στρατός λαός ενωμένος ποτέ νικημένος. Στρατός χωρίς ΕΣΑ και αριστερά χωρίς ΟΠΛΑ.

Ελληνες να χτίσουν τη νέα Ελλάδα. Ευχή του γέρου να πετύχετε ολόψυχα , να πετύχετε να αποτρέψετε ότι επιχειρούν να σας επιβάλουν. Θα σας υπενθυμίσω κάτι. Εκείνα τα παλιά τα χρόνια όταν υπηρέτησα στο στρατό στην βασική εκπαίδευση ήταν αναρτημένη μια επιγραφή που έλεγε Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΠΛΑΣΤΗ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗ ΕΠΛΑΣΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

Καιρός να προστεθεί και η δικαιοσύνη. Νέοι έχετε ένα ακατανίκητο όπλο, ότι αγωνίζεστε για το δίκιο του λαού. Εχετε το ηθικό έρισμα μαζί σας και ενδιαφέρεστε για κοινωνική δικαιοσύνη. Φτιάχτε κάτι δικό σας ακόμα και ηγέτη άξιο να σας οδηγήσει σωστά. Ολες οι αιώνες είχαν ηγέτες και ο εικοστός πρώτος αιώνας θα φέρει το δικό του. Ετοιμαστείτε να τον υποδεχτείτε. Οι ηγέτες αναγνωρίζονται και δοκιμάζονται στους καθαρούς αγώνες.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΑΠΠΑ ΜΟΥ..

Σε αυτή τη στιγμή της οικονομικής κρίσης πρέπει να δώσουμε τις σωστές έννοιες στις εκφράσεις μας και να γίνουμε κατανοητοί από το λαό, αντλώντας διδάγματα από τη πρόσφατη ιστορία μας. Διορθώνοντας σφάλματα του παρελθόντος πρέπει να γίνουμε προσεκτικοί στις επιλογές μας, στη ψήφο μας και στους συμμάχους μας. Προπαντώς πρέπει να γνωρίσουμε τι είναι επιζήμιο για τη χώρα μας αρχίζοντας πρώτα από τον ευαυτό μας.

"Για μια δίκαιη κατανομή του ιδρώτα μας"
Αυτός πρέπει να είναι ο σωστός όρος και όχι "του πλούτου μας" . Ο εθνικός πλούτος πρέπει να κατανέμεται σύμφωνα με τον ιδρώτα του καθενός. Τότε θα μπορούσαμε να μιλάμε για ίση κατανομή. Τότε μπορούμε να μιλάμε για ιδανικές κοινωνίες. Αριστο πολίτευμα είναι εκείνο που κάθε πολίτης μπορεί να ζει εξασφαλισμένος εκείνος και η οικογένειά του.

Ας ξεχάσουμε τον Μαρξ γιατί ενοχλεί τους παπάδες, μπερδευόντουσαν μ΄αυτά που έλεγε γιατί πολλά μοίαζαν με χριστιανικές διδασκαλίες. Αλλωστε οι θεωρίες αυτές γίνανε τότε που οι άνθρωποι όργωνα ακόμα τα χωράφια τους με ξύλινο αλέτρι και τα ποτίζανε από το μαγγανοπήγαδο. Τώρα κοιτάχτε πόσο έχουν αλλάξει ολα.

Το μόνο που μένει ίδιο και αναντικατάστατο είναι το πετραχείλι του παππά. Μένει αφθαρτο στη δίνη του χρόνου και άγρυπνος φρουρός της τεράστιας περιουσίας που απέκτησαν χωρίς ιδρώτα. Η μάλλον συγχωρέστε με , βγάζει ιδρώτα το πρόσωπό τους, στα λουκούλια γεύματα, άξιοι εκπρόσωποι του Χριστού.

Και ακούγωντας το σεβασμιότατο μητροπολίτη Ανθιμο από τον άμβωνα της εκκλησίας να ξεπερνάει σε υπερασπιστική ευφευρετικότητα και τον Βγενόπουλο, ο οποίος διαθέτει εξαιρετικά προσόντα σύγχρονου επιτυχημένου επιχειρηματία σε σημείο και εγώ που εναντιόνομαι την ιδιωτική πρωτοβουλία να προβληματίζομαι με την αξιοσύνη του και να μου δημιουργεί αισθήματα βαθειάς εκτίμησης, σε αντίθεση με τον σεβασμιότατο Ανθιμο που αρνείται πεισματικά να φορολογηθεί σαν έλληνας πολίτης.

Σεβαστέ μου μητροπολίτη, τώρα σας δίνεται μια ευκαιρία να φανείτε αντάξιος συνεχιστής του αποστόλου Παύλου που σας κουβάλησε στην Ελλάδα για να μείνετε ανεξέλεγκτοι δυο χιλιάδες χρόνια τώρα. Εδώ δεν ισχύει το μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Πρέπει να κριθούν τα πάντα τώρα, γιατί τα πάντα κινδυνεύουν. Και θα έχετε δυσκολίες από το πεινασμένο πλήθος που σιγά σιγά συσωρεύεται ανάμεσά σας. Προσέξτε αυτή τη φορά δεν είστε άμοιροι ευθυνών.

Ελλείψη άλλων εχθρών, δηλαδή των κομουνιστών, θα γίνεται στόχος του πεινασμένου λαού. Ο πατέρας μου κοροιδεύτηκε λιγώτερο από ότι ο παππούς μου, εγώ λιγώτερο από ότι ο πατέρας μου κι εσείς θα απολογειθείτε στα εγγόνια μου. Αλίμονο αν αρχίσουν να διαπιστώνονται θάνατοι από ασιτία θα είναι τραγωδία για το έθνος και επειδή έχω ζήσει κάτι ανάλογο καθ θυμάμαι και τρομάζω, όχι βέβαια για μένα γιατί βρίσκομαι στη δύση, αλλά για τους νέους, γι΄αυτούς που δεν υποψιάζονται το μέγεθος της τραγωδίας, που εύχομαι ολόψυχα να μην συμβεί.

Και για να το αποφύγουμε πρέπει να γίνουμε πιο υπεύθυνοι σας πολίτες και ακόμα περισσότερο σαν έλληνες. Την ορθόδοξη εκκλησία να την φωτίσει ο μεγαλοδύναμός της να προσθέσει τον οβολό της για να μην μείνουν έξω από το παράδεισο όταν θα κριθούν στη δεύτερη παρουσία, όταν θα ερωτηθούν τι έκανες όταν πείναγα, τι έκανες όταν δίψαγα, κλπ και στη βοήθεια δεν ισχύει εκείνη προς τους ημετέρους στη ζούλα. Θα υπαχθείτε στη διαδικασία ο έσχατος πρώτος κι ο πρώτος έσχατος. (Να το δούμε κι αυτό, τον Εφραιμ στους εσχάτους και τον Ανθιμο στους πρώτους..)

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Είναι πολλές οι ευκαιρίες να συναντηθείς με την ιστορία, δύσκολο είναι όμως να διακριθείς με προσφορά προς την ανθρωπότητα σε σημείο να σε κατατάξει στους ήρωες του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Ενας από αυτούς είναι ο Μαλώλης Γλέζος, εκεί τον έχει κατατάξει η ιστορία της ανθρωπότητας. Γιατί δεν δέχτηκε το φασιστικό λάβαρο των Γερμανών των Ούνων να μαγαρίζει τα ιερά βράχια της Ακρόπολης.

Σήμερα η Ελλάδα έζησε κάτι που την πείραξε και την προβλημάτισε πολύ περισσότερο από τα έκτακτα οικονομικά μέτρα. Είδε να σέρνεται αυτό το σύμβολο χωρίς σεβασμό ούτε για τα άσπρα του μαλλιά.

Δεν σεβαστήκατε. Θα το ακούσουμε και αυτό ότι τάχα έφταιγε η κακιά ώρα. Δεν έφταιγε η κακιά ώρα. Εφταιγε αυτό που σου έχουν κρύψει αγαπητό μου ελληνόπουλο από όπου και να ξεκίνησες φορώντας τη βαρειά σου σιδερόφραχτη στολή σου που σου εξασφαλίζει το σώμα σου από τον κίνδυνο δεν σου εξασφαλίζει όμως τη ψυχή σου και τη συνείδησή σου και κινδυνεύεις να βρεθείς αντιμέτωπος με αυτήν. Εάν πάλι δεν ενοχλείσαι από τέτοιες πράξεις και μένεις αδιάφορος και το πιστέψεις είσαι επικίνδυνος και κινδυνεύεις να χτυπήσεις τον πατέρα σου, το θείο σου, το φίλο σου, τον συμπατριώτη σου.

Ο Μανώλης Γλέζος είναι σε θέση να σε συγχωρεσει γιατί ξέρει να σέβεται , ξέρει να αγωνίζεται, εσύ αγαπητό μου ελληνόπουλο σου δίνεται μια ευκαιρία αφού ασφαλώς θα ακούσεις άσχημες κριτικές, τουλάχιστον δείξε ενδιαφέρον να μάθεις σωστά την ιστορία. Σου έχουν πει ψέματα. Σου έχουν κρύψει την αλήθεια. Είμαι βέβαιος ότι όταν μάθεις την αλήθεια θα είσαι ένα αλάνθαστο ελληνόπουλο. Μάθε τι πίστευε ο Αριστοτέλης όταν έλεγε ότι άριστο πολίτευμα είναι εκείνο που κάθε πολίτης μπορεί να ζει άνετα εξασφαλισμένος ο ίδιος και η οικογένειά του.

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ.

Παρακολουθώ αυτές τις μέρες ειδήσεις και σχόλια από συγκεκριμένα περιοδικά ειδικά στη Γερμανία που έχουν ενοχλήσει το πανελλήνιο και με το δίκιο μας η αγανάκτηση. Γιατί αδικούν μια χώρα, ένα λαό που τους συγχώρεσε για τα φοβερά τους εγκλήματα που διέπραξαν ένστολοι Γερμανοί στη διάρκεια της κατοχής.

Οσο και να φαίνεται απλό ζήτημα και να το περιορίζουμε στην επιπολαιότητα κάποιου δημοσιογράφου, γινόμαστε εμείς επιπόλαιοι αν δεν καταλάβουμε τη σκοπιμότητα που μεθοδεύουν και σε τι αποσκοπούν και τι κρύβεται πίσω από αυτά τα δημοσιεύματα.

Ενα σίγουρο είναι οι πολεμικές αποζημιώσεις. Μετά την ένωση των δύο Γερμανιών με πρωτεύουσα το Βερολίνο δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι η ευθύνη μοιράζεται και θα ακολουθήσουν ειδικές αποφάσεις, αρχής γενομένης από ιταλικό δικαστήριο. Επεται συνέχεια και σε άλλες χώρες που θα συσωρευτούν. Τα εγκλήματα αυτά δεν παραγράφονται , θέλω όμως να υπενθυμίσω στους Γερμανούς τι είχε προτείνει ο άγγλος στρατηγός Μοντγκόμερυ για τη μεταπολεμική Γερμανία και αυτό έπρεπε να έχει γίνει. Να γινόταν αγροτική χώρα και η βαρειά βιομηχανία να αναπτυχθεί στις χώρες που πολέμησαν ενάντια στον άξονα.

Ο εφυής στρατηγός θα δικαιωθεί στο διάβα του εικοστού πρώτου αιώνα. Η ιστορία τον περιμένει να τον δικαιώσει. Θα τον υμνεί για σοφό στρατηγό. Προσέξετε, σχόλιο ότι είχαμε περισσότερους νεκρούς στον εμφύλιο είναι εκ του πονηρού. Ισως θελήσουν να το συνδέσουν ότι μας βοήθησαν στην κατοχή να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό τους κομουνιστοσυμορίτες και να μας ζητήσουν να τους πληρώσουμε τα όπλα που άφησαν στους συνεργάτες τους για να αντιμετωπίσουν τους συμμορίτες, όταν απεχώρησαν από την Ελλάδα, όπερ και εγένετο.

Προσέξτε ήρθε η ώρα να ειπωθούν αλήθειες. Οι γερμανοί κρατούν αρχεία με ονόματα και διευθύνσεις των συνεργατών τους στη διάρκεια της κατοχής. Αν φρεσκάρουν τις μνήμες κλάψε με μάνα κλάψε με μια νύχτα με φεγγάρι. Η Ελλάδα θα υποστεί ανεπανόρθωτη ηθική κατάπτωση και μακάρι να βγω ψεύτης για όλα.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

ΤΑ ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Εκτός από τον κόπρο του Αυγεία έχουμε και τα κοπρόσκυλα. Ο κόπρος του Αυγεία είναι γνωστός από τους άθλους του Ηρακλή. Τώρα για τα κοπρόσκυλα δεν γνωρίζω εάν υπάρχει τρόπος να εντοπιστούν. Που ακριβώς κοπροσκυλάνε και να ταξινομηθούν. Και αν είναι δυνατόν να τους κατατάξουμε σε πόστα.

Καθένας από εμάς θα έχει έρθει σε γνωριμία με τέτοιου είδους κοπρόσκυλο και συνηθίζεται να λέει κάποιος «είχα πάει να βγάλω τα χαρτιά για κάποιο πιστοποιητικό αλλά έπεσα επάνω σ΄ενα κοπρόσκυλο και μου έβγαλε τη πίστη». Και σε πολλές περιπτώσεις να έχει και συνέχεια. «Εάν δεν έπεφτε το παραδάκι εκεί θα ήμουν ακόμα».


Μη μου πείτε ότι υπερβάλω γιατί θα εκτεθείτε και όχι άδικα. Θα εκτεθείτε γιατί θα δείξετε άγνοια ανεπίτρεπτη ή και ύποπτη αφού αυτό που εκθέτω είναι γνωστό στους πάντες.

Λοιπόν για να μην μακρηγορούμε, κοπρόσκυλο θα πει καθεστώς. Αυτός θα πρέπει να είναι ο τίτλος. Όπως λέμε σοσιαλισμός, δημοκρατία, κομουνισμός, φασισμός έτσι θα πρέπει να λέμε και κοπροσκυλιασμός. Έχει την ιστορία του αυτό το καθεστώς και μην σοκάρεστε από το τίτλο. Το κοπρόσκυλο έχει μελετηθεί και φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί το καθεστώς. Εδώ τίθεται το ερώτημα, ποιο καθεστώς? Μην ψάχνεστε είναι απλό. Αυτό που ζούμε. Το κοπρόσκυλο είναι δημιούργημα μιας σπουδής του στερεώματος του καθεστώτος, είναι η μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου. Για να φτάσεις εκεί πρέπει να περάσεις από σαράντα κύματα και το βασικότερο πρέπει να είσαι εθνικόφρων. Ελέγχεσαι για την αποτελεσματικότητα και κατατάσσεσαι βαθμολογικά στη κλίμακα των κοπρόσκυλων.


Η δημιουργία της μονιμότητας είναι ιδέα ευφυή πολιτικού άνδρα του Λευτέρη Βενιζέλου. Εδώ αποδεικνύεται ότι η εφυία και η εξυπνάδα καμιά φορά έχουν αντίθετα αποτελέσματα και πολύ περισσότερο εάν αυτό που δημιουργείς δεν εφαρμοστεί σωστά. Ακόμα και ο νόμος 509 έργο του ιδίου ανδρός χρησιμοποιήθηκε κατά διαστήματα εις βάρος της δημοκρατίας με οδυνηρά αποτελέσματα. Τώρα για την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων για να είχε σωστά αποτελέσματα έπρεπε να εφαρμοστεί ελαφρά βελτιωμένος. Ως προς την κλοπή δημοσίου χρήματος και οτιδήποτε επιζήμιο εις βάρος του δημοσίου βίου.

Το κοπρόσκυλο πολλαπλασιάζεται. Όλοι έχουμε την ανοχή μας που τελικά μετατρέπεται σε ενοχή. Θα κλείσω με μια θύμηση που είχε οδυνηρό αποτέλεσμα.


Όταν γεννήθηκε η κόρη μου το 1961 άρχισα να έχω δούνε και λαβείν με το ληξιαρχείο. Ήταν σε κάποιο σημείο της Μητροπόλεως. Όταν έφτασα εκεί με τα χαρτιά στο χέρι για να δηλώσω τον ερχομό της βρέθηκα σε μια ουρά αναμονής. Εκεί περιφερόταν ένας τύπος και μας έλεγε με κάποιο ποσό θα μας εξυπηρετήσει και θα μας απαλλάξει από τη ταλαιπωρία Έπαιρνε ότι στοιχείο χρειαζόταν για να κάνει τη δήλωση και μας έλεγε περάστε αύριο ή όποτε διευκολύνεστε να πάρετε το πιστοποιητικό σας.

Έχουν περάσει αρκετοί μήνες, βρίσκομαι στο Σύνταγμα και ακούγεται μεγάλη φασαρία. Ο κόσμος ανάστατος ζητά να μάθει τι έγινε. Πληροφορούμεθα ότι σκοτώσανε το ληξίαρχο. Έτος 1961. Μάθαμε ότι το όργανο της τάξης που ήταν εντεταλμένο για τη τάξη σε διαπληκτισμό με τον ληξίαρχο και ισχυριζόμενος ότι τον προσέβαλε τον εκτελεί με το υπηρεσιακό του περίστροφο εν ψυχρώ, κατά τον τύπο της εποχής. Η περιέργειά μου με οδηγεί χωρίς σοβαρό λόγο στο ληξιαρχείο αφού έχει παρέλθει κάποιο διάστημα, δύο βδομάδων, για να διαπιστώσω το κλίμα που επικρατεί. Η υπάλληλος θυμάμαι και το όνομά της αλλά δεν χρειάζεται να το αναφέρουμε, δίνει το πιστοποιητικό που ζητάς σε χρόνο μηδέν. Ούτε άνθρωπος υπήρχε σε αναμονή, ούτε ο τύπος που διευκόλυνε το κόσμο με αμοιβή.

Αυθόρμητα βρήκε από μέσα μου και εκφράστηκα για την ανάπαυση της ψυχής του ληξιάρχου και για τη συγχώρεση του οργάνου της τάξεως που επέβαλε την τάξη τελικά θυσιάζοντας την ελευθερία του.


Θα μου πείτε, τι ζητάς βρε γέροντα, να μιμηθούμε αυτή τη πράξη με αυτό το τρόπο? Σε πολλές περιπτώσεις ίσως επιβάλλεται, όταν βρίσκεσαι π.χ. σε πρόβλημα ζωής ή θανάτου για τον εαυτό σου ή για προσφιλές σου πρόσωπο και όχι μόνο αλλά και για όλους όσους αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα. Όταν ο χειρούργος ενός κρατικού νοσοκομείου σου λέει εν ψυχρώ θέλω αυτό το ποσό για να σε χειρουργήσω και το φοβερότερο όταν προσπαθείς να του εξηγήσεις ότι δεν έχεις τη δυνατότητα και καίγεσαι κι αυτός σφυρίζει αδιάφορα, τον σέβομαι μεν σαν επιστήμονα αλλά τον φτύνω σαν άνθρωπο και εδώ φτάνουμε στη κακή χρήση του μυαλού και της επιστήμης.


Ναι χρειάζεται να γίνει χρήση όχι συγχρόνου όπλου όμως όπως το περίστροφο του οργάνου της τάξεως, χρειάζεται καριοφίλι του εικοσιένα σύμβολο της επανάστασης με μπαρούτι δημητσάνικο ή κουμπούρα διμούτσουνη για διευκόλυνση του όπου δεν πίπτει γνώση πίπτει ράβδος όπως μας έλεγε κι ο δάσκαλος μας.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Στις δημοκρατικές χώρες η Βουλή εκλέγεται από το λαό και η Βουλή εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Και πρέπει να αισθάνεται περήφανος ο πολίτης κάθε χώρας για αυτό το θεσμό. Πολύ περισσότερο εμείς σαν έλληνες που βρισκόμαστε στη χώρα όπου άνθισε ο χρυσούς αιώνας του Περικλέως.

Σεβαστέ μου Πρόεδρε έχεις συναντηθεί πολλές φορές με την ιστορία σε πολύ κρίσιμες στιγμές και έδωσες δείγματα αρετής και τόλμης για την Ελλάδα. Γι΄αυτό η Βουλή σε τιμά με ψήφο εμπιστοσύνης στην πλειοψηφία της. Δέξου από ένα ταπεινό αητόπουλο 80 χρονών τις πιο θερμές και ειλικρινείς μου ευχές να φέρεις εις πέρας το δύσκολο έργο που επωμίζεσαι. Εγώ είμαι βέβαιος για αυτό.

Είναι η στιγμή να ξεδιπλωθεί η αφοβία, όπως ακριβώς μας την προβάλει στο άξιον εστί ο μεγάλος μας ποιητής. Τα συσσωρευμένα προβλήματα στην ανθρωπότητα που μας επηρεάζουν και αυξάνουν τις ανησυχίες μας απαιτούν ειλικρινή ενημέρωση.
Ο έλληνας σφυρηλατημένος με αγώνες και θυσίες που του επιβάλλει η ιστορία του, αξίζει μια ειλικρινή ενημέρωση με σοβαρότητα που απαιτεί η στιγμή. Και είμαι βέβαιος ότι θα δώσει το παρόν στο κάλεσμα.

Εμείς που βρισκόμαστε στο τέλος της ζωής μας, είμαστε γνώστες των μεγάλων συμφορών που γνωρίσαμε και θυμόμαστε, και είμαστε βέβαιοι ότι είναι πάντα ίδιος ο λαός. Είναι ο ίδιος λαός που προέρχεται από τα βάθη των αιώνων και έδωσε πολλά χρήσιμα διδάγματα και διορθώνοντας τις αδεξιότητες στο διάβα του θα προχωρά στη προκαθορισμένη πορεία του.

Σεβαστέ μου Πρόεδρε, είσαι Πρόεδρος όλων των προέδρων του κόσμου, ασφαλώς εκείνων που εκλέγονται από τον λαό, και πρέπει να υπενθυμίσουμε όχι μόνο στο λαό μας αλλά πολύ περισσότερο στους Προέδρους της ανθρωπότητας τα διδάγματα για τη καλύτερη εφαρμογή της δημοκρατίας, αρχίζοντας από μια ελάχιστη μνεία του Αριστοτέλη που συμπεριλαμβάνει την εποχή μας, «άριστο πολίτευμα είναι εκείνο όπου ο κάθε πολίτης μπορεί να ζει άνετα, εξασφαλισμένος ο ίδιος και η οικογένειά του», να συνεχίσουμε με το Περικλή «να μην υποφέρει κάποιος τη φτώχεια είναι κακό αλλά να μην μπορεί να την αποτινάξει με την εργασία του είναι κάτι χειρότερο», ακόμα κάτι από Αριστοτέλη «οι σωστοί νόμοι πρέπει να προβλέπουν όλες σχεδόν τις δυνατές περιπτώσεις αφήνοντας όσο το δυνατόν μικρότερη ευχέρεια στην κρίση των εφαρμοστών τους», αξίζει να θυμηθούμε τον Θουκυδίδη που λέει «το να έχεις τους χειρότερους νόμους αλλά να τους εφαρμόζεις σταθερά είναι πολύ ανώτερο από εκείνους που διαθέτουν καλύτερους μεν αλλά δεν εφαρμόζονται». Και τελειώνω με τον Πολύβιο , στη φράση του που πρέπει να σταθούμε με τη δέουσα προσοχή , μας διδάσκει και μας υπενθυμίζει ότι, «από την ιστορία μαθαίνουμε πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία αλλά όλα έχουν τις αιτίες τους».

Εξετάζοντας την ιστορία , κατά το δυνατό, διαπιστώνουμε ότι η ανθρωπότητα δεν μπόρεσε ποτέ να εφαρμόσει σωστά τους νόμους που με καλή πρόθεση δημιούργησε, εξ΄ου και το ρητό –δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν εκράτεις-. Από την Κοινωνία των Εθνών περάσαμε στον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, φορτωμένοι με ατέλειωτους πολέμους και φτάνοντας στην οικονομική κρίση.

Κύριε Πρόεδρε, ας τα βάλουμε όλα σε αναμονή ακόμα και τον πόλεμο και ας μην έρθει ποτέ, εμείς όμως ας είμαστε έτοιμοι για παν ενδεχόμενο. Ο καπιταλισμός χωρίς πόλεμο δυσκολεύεται να επιζήσει και κατά τη κρίση μου αυτή τη διέξοδο έχει. Τον πόλεμο που προκαλεί με διάφορες δικαιολογίες και προσχήματα. Πότε Κορέα, πότε Βιετνάμ, πότε Κούβα, πότε Αίγυπτος, πότε Γιουγκοσλαβία, πότε Ιράκ, πότε Παλαιστίνη. Και τώρα η δόξα τους έφτασε στη Ταϊβάν. Το θράσος τους ξεπέρασε κάθε όριο.

Τώρα όσο ποτέ άλλοτε επιβάλλονται οι σωστές επιλογές μας. Ο ισχυρός δεν έχει πάντα δίκιο . Να πάρουμε θέση ξεκάθαρη, να υπερασπιστούμε και να συμπλεύσουμε με το δίκιο. Το σήμα της ειρήνης που κρατά ο Λαμπράκης και το προβάλλει στα στιβαρά του χέρια, ξεκινώντας από την τύμβο του Μαραθώνα και ακολουθώντας τη μαραθώνια πορεία του, το «ευ αγωνίζεστε» σ’αυτά τα χαλεπά χρόνια υπάρχει ανάγκη να τον μιμηθούμε και παραγκωνίζοντας οτιδήποτε άλλο, πρέπει να αγωνιστούμε για την ειρήνη. Αξίζει να την έχουμε. Όλοι οι λαοί του κόσμου τη θέλουν, την αναζητούν και είναι έτοιμοι να αγωνιστούν για το πολύτιμο αγαθό, για την ειρήνη. Είναι γνωστό ποιος δημιουργεί και έχει συμφέρον να χρησιμοποιήσει τον πόλεμο σαν μέσο. Είναι οι σκοταδιστές που αναφέρονται και εντοπίζονται με ευτελείς θεωρίες, που επιμένουν και απαιτούν να τις εφαρμόσουν στις σύγχρονες κοινωνίες.

Το μουσείο της Ακρόπολης ενοχλεί αυτούς που θέλουν το σκοτάδι. Τους θαμπώνει το φως. Η λάμψη που εκπέμπει και φωτίζει την ανθρωπότητα. Τους υπενθυμίζω μια λαϊκή παροιμία και να τη λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους. Πολλές φορές πάει η κολοκύθα στη βρύση και μια δεν γυρίζει. Να αποφύγουν πάση θυσία να δικαιώσουν τον Χίτλερ. Σ’αυτές τις κοινωνίες έχουν θέση όλοι ακόμα.

Αυτό που ζητούν οι σκοταδιστές δεν έχει θέση στην κοιτίδα του πολιτισμού, στην κοιτίδα της δημοκρατίας. Αυτό πρέπει να διδάξουμε στις επερχόμενες γενιές και επαναλαμβάνω και εκλιπαρώ το σεβαστό Πρόεδρο, να συναντηθεί άλλη μια φορά με την ιστορία, να ξεδιπλώσει την αφοβία σαν σημαία και να την αναρτήσει στα ιερά βράχια της Ακρόπολης και να επιβληθεί να ειπωθούν αλήθειες λαξευμένες με τη σμίλη του Πραξιτέλη και αρμονικές σαν τον ήχο της φλογέρας του Πάνα. Πιστεύω στο πολιτισμόπου μπορεί να τον προσεγγίζει το ανθρώπινο μυαλό.

Και θυμουμενος τους στίχους ενός τραγουδιού, λέω κι εγώ, αχ Ελλάδα σ΄αγαπώ και μαζί σου υποφέρω.

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2010

ΑΝ ΛΕΙΨΟΥΝ ΤΑ ΠΙΠΕΡΙΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΙΑ ΣΟΥ.

«Ενώ ο υιός μάχεται στη Κορέα ο πατήρ συλλαμβάνεται και κλείνεται στη φυλακή για αγροτικά χρέη»

Τίτλος της εφημερίδα Αθηναϊκής , έτος 1952. Ήταν η εποχή που στην ίδια εφημερίδα φιγουράριζε για μεγάλο χρονικό διάστημα «ποιος πήρε τα 193 δις». Ήταν η αναπροσαρμογή του δολαρίου από 15 σε 30 δραχμές που έκανε ο Μαρκεζίνης. Την παραμονή της αναπροσαρμογής έχουν αποσυρθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος 193 δις δραχμές και έχουν μετατραπεί σε δολάρια. Πρωτοφανές και ασύλληπτο κέρδος.


Την ίδια νύχτα εάν είχες 50 χιλιάδες γινήκανε 25. Έτσι βγήκε ο τίτλος της εφημερίδας που θέτει το ερώτημα ποιος πήρε τα 193 δις. Θα αναπροσαρμοστούνε τα πάντα. Οι καραβοκύρηδες θα γίνουν αυτοδημιούργητοι εφοπλιστές μαζί με κάτι πολεμικές αποζημιώσεις. Σιγά σιγά θα ξεφυτρώσουν καμινάδες εργοστασίων και ξενοδοχειακές μονάδες.


Η αναπροσαρμογή θα φτάσει και στον πληθυσμό. Θα γίνει εμφανές. Η Αθήνα μεγαλώνει, η επαρχία ερημώνει, όλοι οι ήρωες του Γράμμου θα γίνουν θυρωροί στο Κολωνάκι, όλοι οι ανταρτόπληκτοι υπηρετικό προσωπικό. Πολλοί γίνονται βιομηχανικοί εργάτες, αφού πρώτα έπρεπε να γραφτούν στο σύλλογο του Αγίου Αθανασίου., αντίστοιχο της πρόνοιας.


Όσο για το δημόσιο, θα έπρεπε να έχεις πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Αυτό το είχαν καθαρό ως επί το πλείστον οι συνεργάτες των Γερμανών. Έτσι, σιγά σιγά θα έρθει η στιγμή που θα ακούσουμε από το Καραμανλή ότι η μετανάστευση είναι ευλογία για το τόπο.


Μ΄εχει πλησιάσει ο αστυνόμος του χωριού μου και αφού με κέρασε καφέ, με πολύ ευγενικό τρόπο μου είπε εάν θέλω να με βοηθήσει να πάω στην Αυστραλία. Του δηλώνω ότι δεν ενδιαφέρομαι και με κατηγορηματικό τρόπο του είπα «ούτε μια πιθαμή έξω από την Ελλάδα, αλλά με παραξενεύει το ενδιαφέρον σας». Και πήρα την απάντηση, ήταν ειλικρινής μαζί μου, και σε έντονο ύφος μου είπε «γιατί θέλω να διώξω μια λόγχη από τη πλάτη μου.


Το αναφέρω γιατί θέλω να δώσω μια εικόνα που επικρατούσε στη μεταεμφυλιακή εποχή και τώρα κάτι τέτοιο υποψιάζομαι με τους αγρότες. Ότι περισσεύουνε. Και όχι μόνο. Είναι και επιζήμιοι. Μετά τη κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και στην ασυδοσία του καπιταλισμού μύρια κακά έπονται. Ο ομφάλιος λώρος της Αθήνας είναι η επαρχία και οι εναπομείναντες αγρότες. Εάν δεν το συνειδητοποιήσουμε, κλαίνε τα χάνια για άλογα και τα τζαμιά για αγάδες. Και εάν έχουν μερικοί τη ψευδαίσθηση ότι μας καλύπτουν πλήρως και με φθήνια οι ξένες αγορές θα τους υπενθυμίσω μια λαϊκή παροιμία που λέει «σαν λείψουν τα πιπέρια σου, να δω τα μαγειριά σου».


Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό. Θα σας θυμίσω συζήτηση στη Βουλή. Στη περίοδο Καραμανλή γινόταν συζήτηση για τα σιτηρά. Στη Λάρισα βγαίνει ο αυγερινός και ο Ροδόπουλος, κατά το τύπο της εποχής, και είπε κατά λέξη ωχ ρε αδερφέ ας καλλιεργήσουν κάτι άλλο από σιτάρι. Ο κόσμος ας τρώει περισσότερα αγαθά και λιγότερο άρτο. Υποψιάζεστε τι έγινε στη Βουλή. Αντάλλαξαν βαριές εκφράσεις με χυδαία αναφορά σε προσωπικά δεδομένα, όπως π.χ. «σκοτώστε με λουκουμόσκονη» και άλλες χυδαιότητες. Ύστερα βέβαια ήρθε η σωτήριος επανάσταση και χάρισε όλα τα χρέη των αγροτών, γνωστό στους πάντες, εκτός από τους αυτοεξόριστους αγωνιστές της Δημοκρατίας που δεν πήραν χαμπάρι τι έγινε και γι΄αυτούς το υπενθυμίζω.