Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

ΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ.

Παρακολουθώ αυτές τις μέρες ειδήσεις και σχόλια από συγκεκριμένα περιοδικά ειδικά στη Γερμανία που έχουν ενοχλήσει το πανελλήνιο και με το δίκιο μας η αγανάκτηση. Γιατί αδικούν μια χώρα, ένα λαό που τους συγχώρεσε για τα φοβερά τους εγκλήματα που διέπραξαν ένστολοι Γερμανοί στη διάρκεια της κατοχής.

Οσο και να φαίνεται απλό ζήτημα και να το περιορίζουμε στην επιπολαιότητα κάποιου δημοσιογράφου, γινόμαστε εμείς επιπόλαιοι αν δεν καταλάβουμε τη σκοπιμότητα που μεθοδεύουν και σε τι αποσκοπούν και τι κρύβεται πίσω από αυτά τα δημοσιεύματα.

Ενα σίγουρο είναι οι πολεμικές αποζημιώσεις. Μετά την ένωση των δύο Γερμανιών με πρωτεύουσα το Βερολίνο δεν ισχύει ο ισχυρισμός ότι η ευθύνη μοιράζεται και θα ακολουθήσουν ειδικές αποφάσεις, αρχής γενομένης από ιταλικό δικαστήριο. Επεται συνέχεια και σε άλλες χώρες που θα συσωρευτούν. Τα εγκλήματα αυτά δεν παραγράφονται , θέλω όμως να υπενθυμίσω στους Γερμανούς τι είχε προτείνει ο άγγλος στρατηγός Μοντγκόμερυ για τη μεταπολεμική Γερμανία και αυτό έπρεπε να έχει γίνει. Να γινόταν αγροτική χώρα και η βαρειά βιομηχανία να αναπτυχθεί στις χώρες που πολέμησαν ενάντια στον άξονα.

Ο εφυής στρατηγός θα δικαιωθεί στο διάβα του εικοστού πρώτου αιώνα. Η ιστορία τον περιμένει να τον δικαιώσει. Θα τον υμνεί για σοφό στρατηγό. Προσέξετε, σχόλιο ότι είχαμε περισσότερους νεκρούς στον εμφύλιο είναι εκ του πονηρού. Ισως θελήσουν να το συνδέσουν ότι μας βοήθησαν στην κατοχή να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό τους κομουνιστοσυμορίτες και να μας ζητήσουν να τους πληρώσουμε τα όπλα που άφησαν στους συνεργάτες τους για να αντιμετωπίσουν τους συμμορίτες, όταν απεχώρησαν από την Ελλάδα, όπερ και εγένετο.

Προσέξτε ήρθε η ώρα να ειπωθούν αλήθειες. Οι γερμανοί κρατούν αρχεία με ονόματα και διευθύνσεις των συνεργατών τους στη διάρκεια της κατοχής. Αν φρεσκάρουν τις μνήμες κλάψε με μάνα κλάψε με μια νύχτα με φεγγάρι. Η Ελλάδα θα υποστεί ανεπανόρθωτη ηθική κατάπτωση και μακάρι να βγω ψεύτης για όλα.