ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΑΠΠΑ ΜΟΥ..

Σε αυτή τη στιγμή της οικονομικής κρίσης πρέπει να δώσουμε τις σωστές έννοιες στις εκφράσεις μας και να γίνουμε κατανοητοί από το λαό, αντλώντας διδάγματα από τη πρόσφατη ιστορία μας. Διορθώνοντας σφάλματα του παρελθόντος πρέπει να γίνουμε προσεκτικοί στις επιλογές μας, στη ψήφο μας και στους συμμάχους μας. Προπαντώς πρέπει να γνωρίσουμε τι είναι επιζήμιο για τη χώρα μας αρχίζοντας πρώτα από τον ευαυτό μας.

"Για μια δίκαιη κατανομή του ιδρώτα μας"
Αυτός πρέπει να είναι ο σωστός όρος και όχι "του πλούτου μας" . Ο εθνικός πλούτος πρέπει να κατανέμεται σύμφωνα με τον ιδρώτα του καθενός. Τότε θα μπορούσαμε να μιλάμε για ίση κατανομή. Τότε μπορούμε να μιλάμε για ιδανικές κοινωνίες. Αριστο πολίτευμα είναι εκείνο που κάθε πολίτης μπορεί να ζει εξασφαλισμένος εκείνος και η οικογένειά του.

Ας ξεχάσουμε τον Μαρξ γιατί ενοχλεί τους παπάδες, μπερδευόντουσαν μ΄αυτά που έλεγε γιατί πολλά μοίαζαν με χριστιανικές διδασκαλίες. Αλλωστε οι θεωρίες αυτές γίνανε τότε που οι άνθρωποι όργωνα ακόμα τα χωράφια τους με ξύλινο αλέτρι και τα ποτίζανε από το μαγγανοπήγαδο. Τώρα κοιτάχτε πόσο έχουν αλλάξει ολα.

Το μόνο που μένει ίδιο και αναντικατάστατο είναι το πετραχείλι του παππά. Μένει αφθαρτο στη δίνη του χρόνου και άγρυπνος φρουρός της τεράστιας περιουσίας που απέκτησαν χωρίς ιδρώτα. Η μάλλον συγχωρέστε με , βγάζει ιδρώτα το πρόσωπό τους, στα λουκούλια γεύματα, άξιοι εκπρόσωποι του Χριστού.

Και ακούγωντας το σεβασμιότατο μητροπολίτη Ανθιμο από τον άμβωνα της εκκλησίας να ξεπερνάει σε υπερασπιστική ευφευρετικότητα και τον Βγενόπουλο, ο οποίος διαθέτει εξαιρετικά προσόντα σύγχρονου επιτυχημένου επιχειρηματία σε σημείο και εγώ που εναντιόνομαι την ιδιωτική πρωτοβουλία να προβληματίζομαι με την αξιοσύνη του και να μου δημιουργεί αισθήματα βαθειάς εκτίμησης, σε αντίθεση με τον σεβασμιότατο Ανθιμο που αρνείται πεισματικά να φορολογηθεί σαν έλληνας πολίτης.

Σεβαστέ μου μητροπολίτη, τώρα σας δίνεται μια ευκαιρία να φανείτε αντάξιος συνεχιστής του αποστόλου Παύλου που σας κουβάλησε στην Ελλάδα για να μείνετε ανεξέλεγκτοι δυο χιλιάδες χρόνια τώρα. Εδώ δεν ισχύει το μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Πρέπει να κριθούν τα πάντα τώρα, γιατί τα πάντα κινδυνεύουν. Και θα έχετε δυσκολίες από το πεινασμένο πλήθος που σιγά σιγά συσωρεύεται ανάμεσά σας. Προσέξτε αυτή τη φορά δεν είστε άμοιροι ευθυνών.

Ελλείψη άλλων εχθρών, δηλαδή των κομουνιστών, θα γίνεται στόχος του πεινασμένου λαού. Ο πατέρας μου κοροιδεύτηκε λιγώτερο από ότι ο παππούς μου, εγώ λιγώτερο από ότι ο πατέρας μου κι εσείς θα απολογειθείτε στα εγγόνια μου. Αλίμονο αν αρχίσουν να διαπιστώνονται θάνατοι από ασιτία θα είναι τραγωδία για το έθνος και επειδή έχω ζήσει κάτι ανάλογο καθ θυμάμαι και τρομάζω, όχι βέβαια για μένα γιατί βρίσκομαι στη δύση, αλλά για τους νέους, γι΄αυτούς που δεν υποψιάζονται το μέγεθος της τραγωδίας, που εύχομαι ολόψυχα να μην συμβεί.

Και για να το αποφύγουμε πρέπει να γίνουμε πιο υπεύθυνοι σας πολίτες και ακόμα περισσότερο σαν έλληνες. Την ορθόδοξη εκκλησία να την φωτίσει ο μεγαλοδύναμός της να προσθέσει τον οβολό της για να μην μείνουν έξω από το παράδεισο όταν θα κριθούν στη δεύτερη παρουσία, όταν θα ερωτηθούν τι έκανες όταν πείναγα, τι έκανες όταν δίψαγα, κλπ και στη βοήθεια δεν ισχύει εκείνη προς τους ημετέρους στη ζούλα. Θα υπαχθείτε στη διαδικασία ο έσχατος πρώτος κι ο πρώτος έσχατος. (Να το δούμε κι αυτό, τον Εφραιμ στους εσχάτους και τον Ανθιμο στους πρώτους..)